Hetzelfde ritueel als altijd. 8.00 ontbijten.
Gezellig gesprek met de gastheer over de WoW en de 4daagse. De andere gasten die er verblijven sluiten later aan. Zij lopen ook de WoW.
Door de gezelligheid aan tafel iets later vertrokken dan gepland, maar dat maakt me niet uit.
Eerst 2,5 km terug door de bebouwing naar het centrum en dan weer op de route. Door wegwerkzaamheden loop ik nog eens 1,5 km in stofwolken veroorzaakt door langsrijdende auto’s.
Maar dan loop ik gelukkig weer de polder in.
Ook vandaag weer veel wandelaars op pad. Na een goed uur lopen kom ik een bankje tegen. Tijd voor een korte pauze. Het staat wel onder een eikenboom, maar ik kan zo gauw geen processierupsen ontdekken. Al snel na mijn pauze loop ik op het natuurgebied de Hatertsche Vennen. Een mooi gebied, zo zonde dat ik net even te vroeg ben voor bloeiende heide. Net het gebied uit sta ik bij de ruïne van Walrick. Het was lang een einddoel van pelgrimages en nu kun je er een lapje kleding aan de koortsboom knopen om zo een zieke te genezen. Je mag na het knopen als je wegloopt niet meer omkijken.

Ik zoek een bankje voor mijn volgende pauze, maar ja als je zoekt zijn ze er nooit. Zo’n 3 km verderop is een Mariakapel. Daar is er vast wel één. Zo’n 200 meter voor ik daar ben zie ik ineens bord “kersen te koop” uit eigen teelt.
Die ga ik natuurlijk kopen en kan ik dan bij de Mariakapel lekker opeten.
Het bankje is zowaar vrij dus plan geslaagd.
Dan zie ik ook de 2 andere gasten van het ontbijt aan komen wandelen. Ik deel mijn kersen met hen. Nog een echtpaar met wandelstokken bezoekt de kapel. Ook zij lopen de WoW. Het voelt warempel een beetje als de Camino 😇
Ik hou van de gesprekken die onverwachts onderweg plaatsvinden.

Na nog een grote slinger onder Nederasselt door zie ik eindelijk Grave. Helaas moet ik nog een extra slinger maken om over het water te geraken.
Het is inmiddels goed warm geworden en ik begin het vandaag een beetje zat te worden. Maar rustig aan kom ik vanzelf toch in Grave.
Wat te drinken voor vanavond in het klooster. Al hoop ik dat ze daar een kloosterbiertje hebben.
Ik vergeet mijn ringetje op te halen in Grave en moet dus terug grrrrr
Gelukkig niet al te ver, maar zonde van de extra meters.
Dan zie ik net buiten Grave het klooster al liggen. Nog even door ongelijk grasland de laatste anderhalve kilometer en dan sta ik bij het Emmausklooster.
Ik word hartelijk ontvangen in de koffiekamer waar ik koffie of thee krijg aangeboden. Hmmm geen kloosterbiertje helaas 😊
Na de thee brengt hij me naar mijn kamer. Ik heb een aparte slaapkamer op de slaapzaal en de hele ruimte is voor mij alleen. Wat een luxe.
De douche zit aan mijn kamer vast dus ook boffen. Ik moet alleen nog wel mijn eigen bed opmaken. Geen papieren laken en sloop zoals in de herbergen in Spanje, maar hetzelfde idee.
Geen koelkast gevonden, maar de wastafel vol met ijskoud kraanwater moet ook lukken.
Buiten verwachting heb ik ook WiFi dus in de tuin in de zon verslagje schrijven.
Nog even nadenken of ik de stilte meditatie ga meedoen net voor het eten om 19.00

Vandaag 22 km

Geschreven door Yolanda.opreis