Ook op de slaapzaal heerlijk geslapen, want Peet moet me om 7.15 wakker schudden. Aankleden en naar de eetzaal, waar we ons yoghurtje en banaan eten. Er is geen ontbijt, maar iedereen is aan het delen wat hij heeft. Zo eten we nog een stukje droog brood en wat koekjes. Om 8.00 vertrekken we.

In korte broek met winterjas 😂 het is 4 graden, maar na een uurtje kan de winterjas uit en het vestje weer aan. De route begint wat saai, misschien zijn we gewend aan de omgeving? Maar goed, de kilometers moeten worden afgelegd. Wel is het heerlijk wandelen in de koele morgen.

Na 11 km bereiken we het eerste dorp van vandaag en ook de enige plek met een supermarkt. Beide bars zijn gesloten. ( dat hadden we op Google al ontdekt) in de supermarkt willen we een brood kopen, maar in eerste instantie zegt ze nee. Als ik vraag of het gereserveerd is, antwoord ze nee, het is van gisteren. Ik sta met een pak ham en kaas in mijn handen en we moeten gewoon wat eten. Dus ja, we kopen een brood van gisteren 😊. Zover zijn we al gezakt 😂. Bij de albergue van Calzadilla de Terra eten we op een bankje in de zon ons net gekochte ontbijt/lunch. Het begint een gewoonte te worden 😊. Oke, we moeten een knauwtje harder geven, maar het smaakt heerlijk! We bieden Juha nog wat brood aan, maar hij loopt de andere kant op…

Vanuit Calzadilla de Tera zijn we al snel in Olleros de Tera. Opnieuw een spookstadje met helemaal geen voorzieningen. We gaan op weg naar de embalse.
De omgeving begint te veranderen, veel amandelbomen die op het punt staan in bloei te schieten. Dan roep ik Peter terug, hij loopt op een punt waar een bord zegt bici ( fietsers) de andere optie is naar rechts en ik zie de gele pijlen, maar ook een bord peligroso ( gevaarlijk)
De app zegt dat dat de juiste weg is, de fietsroute zou een aantal kilometers om zijn. Dus daar gaan we..,

Het is een smal pad dat afdaalt tot de bodem van het stuwmeer. Er loopt wel duidelijk een pad, maar veel belopen ziet het er niet uit. Hier en daar een spinnenweb waar Peet doorloopt. Hij loopt niet voor niets voorop 😂. Dan lijkt het dat we tegen een hek aanlopen en terug moeten, maar gelukkig langs het hek komen we bij de weg. Eén klein obstakel nog… ik moet de laatste steile beklimming tot de weg nog maken. Peet staat er al, maar mijn pootjes zijn te kort en hij trekt me aan mijn handen omhoog naar de weg. Yes!!
Zo’n klein avontuur breekt zo lekker de dag 😜.

We steken nu over over de stuwdam. Machtig, de ene kant vol met water, en de andere kant een beetje water.

Na de oversteek lopen we langs het embalse wat er prachtig uitziet. ( gekscherend zeggen wij een rondje om het Oostvoornese meer).
We zien Jean Jacques voor ons lopen. En dan een bordje, koffie op 3,5 km. We durven het niet te geloven, maar we gaan het toch proberen. Het is in het volgende dorp, Villar de Farfon, daar zit een albergue dus heel misschien, heel misschien is er een kansje op koffie.

En wat een mazzel hebben we! Aan de route vinden we de albergue. Het blijkt van een zuid Afrikaan te zijn die hier een huis heeft gekocht, verbouwd en er een albergue van heeft gemaakt. We krijgen koffie (oplos) , maar hé, het is ons eerste bankje van vandaag en het smaakt heerlijk met de koekjes erbij. Het is donativo,( je betaalt wat je het waard vind) we raken in gesprek en terwijl we daar bijkomen komen Jean Jacques en Juha ook binnen.

Het is nog maar 6 km naar Rionegro del puente.
Gisteren zei ik al tegen Peet, het lijkt wel of ik nieuwe voeten heb. Het gaat zo gemakkelijk. Ook Peet zegt dat het zo gemakkelijk gaat. We hebben geen pijntjes, geen ongemakkelijkheden. Het gaat echt super. De kilometers gaan ons gemakkelijk af.
Ook vandaag weer.
We zien de laatste 6 kilometers de bergen met sneeuw voor ons. Yep, the mountains are calling.
Nog een paar dagen en dan krijgen we een echte berg etappe.

Het is echt een prachtige dag vandaag. We lopen al snel Rionegro del Puente binnen en de municipal zit in het begin van het dorp. We gaan naar binnen en zoeken in de slaapzaal een bed uit. (Onder)
Juha komt ook binnen en we gaan naar de bar om te eten.
Het zou een perfecte dag zijn geweest als we vanavond in het restaurant “ me gusta comer” zouden hebben kunnen eten, maaaaaaar…. Dat is woensdag gesloten 😂😂 iets van slechte planning 🤪, maar de bar geeft heerlijke tapas EN bier.
Dat maakt heel veel goed.

Als de bar om 17.00 sluit is het tijd om te douchen.
Het ondergoed is weer gewassen en de handdoeken hangen te drogen. Tijd om even te relaxen op bed. De telefoons moeten worden opgeladen en het verslag geschreven. Weer alleen (slecht) internet in de bar, dus wie weet wanneer we het online kunnen zetten…

Dan om 19.00 komt de hospitalera, we kunnen inschrijven en betalen. Ze heeft ook nog wat magnetronmaaltijden bij voor €3 per stuk. Daar maken we dankbaar gebruik van.

Als de bar weer open gaat gaan we daar nog wat drinken en dan weer lekker slapen. Morgen weer een 25 km dag

Geschreven door Yolanda.opreis