Na een gezamenlijk ontbijt gaan we dan vandaag ieder onze eigen weg. Mies gaat een paar dagen naar Bilbao en daarna naar Santiago de Compostela en ik vervolg mijn weg op de camino, maar nu alleen. Nog één keer zwaaien en daar gaan we.
Ik loop al snel Burgos uit door een park, langs de universiteit en dan is daar ook het eind van de bebouwing. Volgens zeggen heb ik het eerste deel waar je lijf went aan iedere dag wandelen achter de rug. Het 2e deel is over de Meseta. Een hoogvlakte waar de graanschuur van in ieder geval Noord-Spanje word verbouwd. Het graan is al van het land, dus wat mij wacht zijn 8 dagen kale landschappen zonder enige kans op schaduw. Gelukkig is de temperatuur nu in de zon gewoon heerlijk (ong 25 graden)maar de Meseta is 8 maanden hel en 4 maanden winter zeggen ze in Spanje. Dit is tevens het deel waar je het mentaal het zwaarst zou moeten krijgen, maar dat laat ik jullie de komende dagen wel weten of dat zo is.
Volgens mijn kaartje zou ik op 6,5 km langs het dorpje Villalbilla de Burgos moeten lopen, maar mijn app zegt dat ik pas in Tardajos op een kilometer of 10 koffie kan krijgen. De app krijgt gelijk, maar na 2 uurtjes stappen heb ik het felbegeerde vocht te pakken. Ik krijg van Mies bericht dat hij in de trein zit. Alles gaat op rolletjes. Ik zie een paar vrouwen uit de taxi stappen, rugzakken uit de kofferbak en ze gaan lopen. Die zijn de boel een beetje aan het flessen denk ik🤔
Ik heb inmiddels mijn fleece uit en mijn broekspijpen weer afgeritst. Het was zwaar bewolkt toen ik vertrok, maar inmiddels begint de zon er door te komen. En dan eindelijk na al die lege nesten op de kerktorens zie ik een ooievaar in een nest. Yes! Al snel loop ik (2 km) Rabé de las Calzadas binnen. Nog 8 km naar mijn eindpunt van vandaag. Het is nog te vroeg om te lunchen, maar een bak koffie met een banaan gaan er wel in. En dan begint de Meseta dan toch echt. Het dorp uitlopend zie ik schitterende muurschilderingen en een herinnering aan een Amerikaanse vrouw die hier in 2015 van de route is gelokt en vermoord is. Bizarre foto, want er ligt een vrouw langs de kant van de weg, waar een andere pelgrim zich over heen buigt. Zou dat ze zijn?
Geen zorgen over mijn veiligheid hoor. Ik heb ten alle tijden pelgrims voor en achter me lopen. Dan haal ik de 2 vrouwen uit de taxi in. Klein praatje om te kijken of ze ook zeggen dat ze met de taxi al 11 km hebben gesmokkeld. En nee hoor, op mijn vraag of ze ook vandaag vanuit Burgos zijn gaan lopen antwoorden ze bevestigend. Ben je dan jezelf voor de gek aan het houden? De kale velden van de Meseta voelen een beetje alsof ik door de duinen loop. Er hangen echter geen zeemeeuwen in de lucht maar roofvogels. Ik zie muizen de weg overschieten en zich verstoppen
Het is bijna vlak vandaag, maar net voor het einde zie ik een diepe kuil van een afdaling. Aan het einde van de weg Hornillos del Camino. Even voor 1 uur heb ik ingecheckt. Ik stap onder de douche en doe een klein wasje. Er is een lekkere tuin bij de albergue en volop zon dus die droogt wel. Aan de overkant van de straat een broodje halen. Die is voor de hele week!😮ik heb de helft op en de Spaanse chorizo natuurlijk wel ervan af gegeten. Heerlijk. Zo eens kijken of er hier nog iets te beleven valt, anders lig ik hier geweldig op mijn ligbed. Vanavond heb ik hier een gezamenlijke paella maaltijd wat vast weer gezellig word.

Geschreven door Yolanda.opreis