We kregen gisteravond bij ons biertje zoveel hapjes dat we niets meer hoefden te bestellen. 😂 Lang geleden dat ik pel pinda’s heb gegeten. En voor het eerst “pipas” ( zonnebloempitjes). Het is nog een kunst om die pitjes gemakkelijk uit de schil te krijgen, maar oefening baart kunst. Peet zegt, je lijkt wel een papagaai 😂. Zolang ik maar geen koppiekrauw begin te roepen zal het wel meevallen.

7.00 aan het ontbijt. Volgens de diverse apps is het vandaag voornamelijk rustig afdalen veelal over asfalt en grindpaden. Alleen tegen het einde een pittige afdaling en nog een zwaardere klim bij Punte Ulla. (Afzakken naar de rivier, en weer omhoog)
De buienradar geeft in de middag wat regen op…
Dus wel of geen regenhoes? De poncho’s zitten weer in de rugzak voor het grijpen.

Vooralsnog is het toch prima wandelweer. Er is meer bewolking, maar windstil. We lopen steeds bergafwaarts en met 7 km zijn we in Bandeira. Net voor het dorp zit er een waarschijnlijk krolse kat die iedereen allervriendelijkst verwelkomd. Je zou hem toch mee naar huis nemen? Het was familie van onze Tommy 😊 in Bandeira stoppen we voor koffie met een napolitana. We krijgen er nog van alles bij. Als we dat geweten hadden…..

Daarna weer door. We zien sinds heel lang weer eens een ooievaar. We bedenken dat we ook al heel lang geen roofvogels hebben gezien. Een paar kilometer verder schiet ons te binnen dat we vergeten zijn om een stempel te vragen in Bandeira. Dat lossen we op in het volgende dorp Dornelas. In de private albergue drinken we nog een aquarius en krijgen onze felbegeerde stempel. Hij vraagt welke Caminos we al gelopen hebben en waar we vandaan komen. Als we zeggen uit Nederland laat hij ons een foto zien van een stel die met 2 ezels van Santiago naar Sevilla en daarna Malaga zijn gelopen. Ook heeft hij een Spaans boek met daarin een test om te kijken of je echt een Hollander bent. Hij zoekt het woord op…. Het is….Scheveningen 😂😂Hij beaamt… wij zijn echte Hollanders. Het is onuitspreekbaar voor hem.

Nog een kilometer of 7 dan zijn we in Punte Ulla.
We lopen allebei super makkelijk vandaag. We ruiken regelmatig de eucalyptus bomen. Het staat er hier vol mee.
Net voor Punte Ulla begint de steile afdaling van 10 % naar de rivier. Helaas krijgen we geen goed zicht op de mooie brug hier. Vergeten achterom te kijken? Of moesten we er een extra klim en afdaling voor maken van de route?

We hebben er een klein beetje zicht op als we voor de laatste klim onze vestjes uittrekken op een pleintje en nog wat fruit eten.
De klim valt ons alles mee. Misschien komt morgen de rest nog, want we lopen van de route af voor onze laatste overnachting voor we morgen in Santiago aankomen.

Om half 2 lopen we het restaurant onder het hotel binnen. Niet veel later vallen de eerste druppels. Dat hebben we goed gedaan! Ook al regent het niet echt door. We mogen pas om 15.00 de kamer in. Dat is voor het eerst dat we moeten wachten in al die weken, maar we doden de tijd met een menu del dia en een karaf wijn. En ik schrijf mijn verslag..

Dan mogen we eindelijk inchecken….we zijn blij dat we eindelijk onze schoenen uit kunnen en kunnen uitrusten. We zijn een beetje teleurgesteld dat we weer zo’n smal bed treffen 🥲en de airco niet op warm werkt. Het is “maar” 19 graden binnen. Misschien zien we het positiever in als we gedoucht hebben? Ik denk dat de vermoeidheid ons effe parten speelt 😂
De airco gaat natuurlijk gewoon verwarmen dus het kwam allemaal goed met wat geduld. 😊

Geschreven door Yolanda.opreis