Al starend naar de sterren in slaap gevallen en pas wakker van de wekker.
Het ontbijt word bij de eigenaar zelf geserveerd. Zelfgebakken brood, Griekse yoghurt met honing walnoten en perzik en een soort tosti van gebakken tomaat met kaas. En verder het gebruikelijke zeg maar. Pas om half 9 ontbijt, maar ik vond het prima. Ik had gisteren niet gedacht om vandaag te gaan lopen. Dus rustig aan vandaag. Rond half 10 op pad richting het station (3km) daarachter zou de route moeten beginnen, maar we gaan eerst met de trein naar Harderwijk ipv dat stuk door de bebouwing te lopen. Een dag van meer dan 32 km is me op het moment echt te gortig.

Kijken of het gaat en anders zelfs met de trein naar Nunspeet en dan maar een reis/rustdag.
Maar eigenlijk valt het me alles mee. Het herstellend vermogen van het menselijk lichaam blijft me verbazen.

Dus met de trein naar Harderwijk, een bakkie koffie bij de Boterlap en daar kwam een wildvreemde man vragen over mijn schelp. Op Camino? Hij is pas de 2e die me staande houd. Die schelp schept in ieder geval een band voor de eeuwigheid met andere pelgrims. Ik blijf het mooi vinden. Een mooie ontmoeting.

Ik besluit de gok te wagen om toch te lopen naar Nunspeet.
We hebben zon, dreigende luchten, wind en een paar verdwaalde regendruppels. Niks te klagen dus. Ook het landschap doet vandaag erg zijn best om af te wisselen.
We lunchen op kasteel Essenburgh. Daar hadden we zo zonder te betalen kunnen vertrekken. We moesten heel hard zoeken naar een medewerker tot in de keuken toe 😂😂

Dan via Landgoed Hulshorst de bossen in. Vervolgens komen we in de Leuvenumse bossen. Hier kunnen we in de finale nog flink aan de bak. Ruiterpaden, los zand en zandverstuivingen die we op en af mogen sjokken. Prachtig maar zo zwaar lopen! Ik ben zo blij dat we een paar kilometer getreind hebben vanmorgen. Het is eindeloos maar toch staan we dan weer op de weg. Nu nog 2 kilometer naar het centrum van Nunspeet. Het is kwart over 5 als we daar arriveren. Ik bel naar het VodF adres dat we eerst een hapje gaan eten nu we toch in het centrum zijn. Prima, zie ik jullie straks.
Op het terras gevierd met een paar biertjes dat we het toch weer gedaan hebben vandaag. De saté liet zich ook goed smaken. Via de Appie naar ons adres. Nog maar 600 meter...

Het wordt saai, maar weer hartelijk ontvangen en weer een eigen boerderijtje. Ivm Corona heeft ze het ontbijt al voor ons in de koelkast gezet. Morgen alleen nog even afrekenen en vanavond met de voetjes omhoog

Geschreven door Yolanda.opreis