Om 8 uur wakker, koffer weer ingepakt en ontbijt gemaakt.
Rond 9 uur gebeld met onze host en gevraagd wat we met de koffers moeten doen vandaag omdat we nog een rondje willen wandelen. We kunnen de koffers op de kamer laten staan en moeten zorgen dat we om half 4 weer bij de appartementen zijn. Dan brengt hij ons naar de haven voor de boot naar Koufonissi.

Kwart over 9 lopen we het appartement uit voor onze wandeling. Voor de zekerheid gevraagd of de route die we willen lopen een beetje te doen is. Hij raadt ons aan om alleen in het noorden van het eiland te lopen, maar als we toch de route willen lopen moeten we er rekening mee houden dat we regelmatig over hekken moeten klimmen.
We zien het wel.

Net buiten het dorp, ongeveer een kilometer is er een kans voor een frape. Die grijpen we dan maar aan. Daarna verlaten we het asfalt en dalen we af richting het strand van Fikio. Daar komen we ook onze eerste hekken tegen. Dan staan we op het strand van Fikio. Het is verlaten. Aan de kant waar wij heen moeten staat een hek, maar deze keer kunnen we er niet doorheen, echt alleen overheen. We zien erachter ook niet echt een pad, maar je zou langs de klif moeten lopen. We zien dat niet zitten. Dus dezelfde weg terug en volgend strandje weer naar beneden. Eerst lopen we nog door het gehucht Messaria. Dan volgen we de weg naar het strand van Psili Ammos. Hier ook weer een hek. Deze zouden we wel kunnen openen, maar wat tref je aan de andere kant?
We gaan wederom dezelfde weg terug.
Na Chora kunnen we weer afzakken naar het strand en misschien kunnen we daar wel het schiereilandje in de rondte lopen…

Koeien komen nieuwsgierig kijken naar die rare wezens met stokken. De weg komt uit bij het strand van Liou Liou. De taverne van het beachhotel is (nog?) niet geopend. Dus door.
We zien weer een hek..
Een Griek vraagt waar we vandaan komen en of we een rondje buitenom lopen. Gaat dat? Vragen wij. Ja hoor het is vlak. Zijn jullie een beetje sterk?
Wij denken van wel en zeggen gedag.
Als we toch weer langs een klifrand lopen kijken we of we niet gewoon de heuvel over kunnen. Aan de andere kant moet een gewone weg lopen.
Dat lukt!
We zien het strandje van Almiros waar zowaar een paar strandbedjes staan.
Vanaf hier is het alleen nog omhoog terug naar Chora. Een ezeltje begroet ons op de helling en dan is het nog een klein stukje voor we in het dorp staan.

We willen wat lunchen, maar een salade hebben ze pas na 18.00 🤪. Ook geen menu, maar ze noemt op wat ze wel heeft. Het zijn meer ontbijtjes, maar ik kies iets met tomaat en feta. Peet iets met scrambled eggs en ham en kaas van het eiland. Beide waren erg lekker.

We hebben nog een uur te overbruggen voor we met de koffers naar de haven worden gebracht. Één van de huiskatten vraagt onze aandacht en dat vind ik echt niet vervelend.
Keurig op tijd verschijnt onze host en zet ons af. Niet lang daarna verschijnt de express Skopelitis. Voor het eerst zie ik nu ook de hectiek bij de Griekse eilandbewoners. Alles wat ze nodig hebben wordt met deze boot gebracht. Bouwmaterialen, eten voor de restaurants en voorraden voor de winkeltjes. Ze moeten dat allemaal zelf zo snel mogelijk van boord halen tussen de vertrekkende passagiers en de nieuw aan boord komende passagiers. Niet gek dus dat net dat we wegvaren we weer terug gaan in zijn achteruit. Paniek op de kade, Luik weer open, vrouw rent aan boord en komt er weer af met haar mobiel. 😂😂Dankjewel roept ze en daar gaan we weer.

Na 40 minuten varen leggen we aan op Koufonissi. Dit keer geen transfer vanaf de haven. Ik kreeg te horen dat het maar een klein stukje lopen was. We lopen langs het water, over het strand en dan zien we ons appartement.
We worden naar boven gebracht en yes!! Een kamer met uitzicht op zee. Zee met het blauwste water wat ik ooit zag in Griekenland. De plaatjes op internet hadden me al voorbereid, maar dit is prachtig 😍
Snel omkleden en nog even een duik nemen voor we de supermarkt opzoeken.
We kopen een zak walnoten van ik denk een kilo voor €8,50 omdat een bakje met denk hooguit anderhalf ons €5,20 kost. Ik vraag waarom dit verschil. Dat weet ik ook niet zegt de man achter de kassa. Dus walnoten genoeg nu voor de rest van de vakantie 😊

Nu gedoucht op het balkon tot de zon achter de huizen zakt. Van de bar beneden ons klinkt een gezellig lounge muziekje. Wat wil een mens nog meer?

Ik wil hier niet meer weg!!!!
Straks de rest verkennen

Geschreven door Yolanda.opreis