Om 22.00 het licht uitgedaan en pas wakker van de wekker. Ik vul mijn waterzak en bidon (3 liter) en begin vast aan mijn eigen ontbijt ( 2 Griekse yoghurtjes met blauwe bessen). Ik dacht dat Fransen minimaal ontbijten, maar hier stond fruit, yoghurt, jus d’orange, Griekse yoghurt en brood.
Ik prop er nog een geroosterde boterham met jam in en eet wat plakken watermeloen. Afgetopt met een bak koffie en ik ben klaar om te gaan!

Ik zou liegen als ik zeg dat ik me prima voel. Ik maak me enigszins ongerust over de te verwachte warmte de komende 2 dagen, maar laat ik maar zien wat het me brengt.
Ik loop al klimmend Ustaritz uit. Veel stoppen voor foto’s en checken of ik goed loop. De aanwijzingen zijn minimaal of verwarrend. Maar wat is het mooi hier!
Na een uurtje rustig op en af wandelen besluit ik mijn koel sjaal en hoedje maar vast op te zetten. Ik heb grotendeels in de schaduw kunnen lopen omdat de zon nog niet zo hoog staat 🙏gelukkig.

Nog een klein uurtje later neem ik de afslag naar Espelette. Het Franse Valkenburg. Het is beroemd om zijn Espelette peper, al had ik er nog nooit van gehoord 😂.
Ik maak een rondje door een nog rustig plaatsje en drink wat op een terras in de schaduw. 10 kilometer heb ik al gelopen. Even na 10.00 uur vervolg ik mijn route.

Het is de volgende 5 km weer klimmen. Ik moet 300 meter omhoog. Na een half uurtje is de schaduw die me beschermt verdwenen en loop ik in de volle zon omhoog. Ik doe een tandje terug met het tempo, want ik zie mijn hartslag nu toch wel stijgen zonder dat het van de inspanning is.
En ik maak gebruik van elke schaduwplek om even uit te puffen. Er staat wel een licht briesje wat ook lekker is. Na anderhalf uur lopen bereik ik de wat steile afdaling naar Ainhoa. Dat kost toch minder inspanning 😊en ik krijg ook weer wat schaduw. Ik loop langs een paar wilde?, maar in ieder geval loslopende paarden. Bijzonder..

Ainhoa behoort bij de mooiste dorpen van Frankrijk lees ik op internet. En ja, het is zeker mooi. Dezelfde wit met rode huizen als in Espelette en ook weer een drukte van belang hier. Vroeger gebruikten ze ossenbloed om die kleur op de huizen te krijgen.
Ik wil wat eten en ik dacht dat hier niets zou zijn, maar nu er een restaurant is ga ik lekker lunchen. Kan ik weer even op temperatuur komen. Ik bestel een salade tomaat met burrata en krijg een klein schilderijtje voorgeschoteld. Heerlijk! Bij mijn ijsthee krijg ik nog een karaf koud water. Wat heb ik nog meer nodig?

Met nieuwe energie begin ik aan de laatste 5 á 6 km. En dan loop ik toch nog verkeerd. Gelukkig voelde ik het blijkbaar aan, want ik hoefde maar 500 meter terug. Was wel weer een heuvel die niet had gehoeven. Na 3 km kom ik bij Dantxaria en ben ik bij de Frans Spaanse grens. In de supermarkt, wat de laatste kans was volgens de app, nog wat ingeslagen voor vanavond en morgenochtend. De kilo’s gaan nu wel doorwegen 😊 vanaf de Spaanse grens staan de gele pijlen er wel weer luid en duidelijk.

Het laatste stuk gaat een stukje over de weg en daalt dan af tussen de bomen jiehaa, schaduw!
Maar het laatste stukje klimmen valt me nu wel zwaar. De laatste klim voor ik er ben toch nog even uitpuffen in een meter schaduw. En bij een bron nog even mijn hoedje en gezicht onder de kraan. Lekker!!!

En dan ben ik er om 15.00. Er is een evenement geweest, want er speelt muziek. Gezellig binnen komen zo. Ik zie meteen het klooster waar ik geboekt heb. Ik moet bellen dan komt er iemand om me te helpen.
Hij was me blijkbaar vergeten, want ik heb binnen op de trap in de koele ruimte bijna een uur gewacht..
Maar was wel lekker even bijkomen zo. Ik had nog te drinken dus geen probleem. Ik betaal €22 euro en dat is inclusief gezamenlijk diner om 19.00

Dan douchen en mijn spullen in de koelkast. Ik heb brood met kaas en nectarines en een banaan voor ontbijt. Samen met wat ik al had moet dat genoeg zijn.
Ik heb de hospitalero gevraagd of het wel verstandig is om morgen in de hitte te gaan wandelen. Hij zegt dat ik met 4 uurtjes in Elizondo ben en dan dus ver voor de ergste hitte….
En we beginnen morgen met de klim en daarna hoofdzakelijk afdalen. Het meisje wat ik sprak terwijl ik wachtte vertelde me dat er genoeg schaduw is op de klim.
Vanavond even kijken wat de rest van de pelgrims doet.
Wordt vervolgd, voorlopig zit ik op een terras te genieten van de tinto de verano terwijl de plaatselijke jeugd voor me in de rivier speelt

Geschreven door Yolanda.opreis