Rond 6 uur zijn we beide al voor de wekker wakker. Volgens de buienradar hebben we nog een paar droge uurtjes voor de boeg. Dus in de benen! Ontbijten, broodjes smeren en de berg afwandelen naar het busstation. Om 7.29 zitten we in de bus naar Vaals waar we 20 minuten later weer uitstappen.

Mijn schoenen zijn zo goed als droog, daar ben ik blij mee. Ze hebben ondersteboven op de verwarming gestaan die ik had aangezet en de deur open. Anders werd het veel te warm binnen. Beetje raar, maar prio 1 is droge voeten.

Vanuit de bus kunnen we meteen bij de bakker een bak koffie drinken met een kaasbroodje. Daarna kunnen we op pad.

Al snel passeren we de Duitse grens en gaan we aan de klim beginnen van de Vaalserberg. Deze telt echter niet mee in de 7 summits omdat hij te gemakkelijk is. Gisteren had ik summit nr 2 ( de Schneeberg 256 m), maar daar ben ik zonder erg overheen gelopen.
We klimmen door het bos en al snel staan we op het Drielandenpunt. Het hoogste punt van Nederland (323 m)
Daarna verlaten we na wat afdalen het bos en worden we het weiland ingestuurd. De koeien liggen een stuk lager, maar al snel lopen we aan de andere kant letterlijk en figuurlijk vast in de modder.

Mijn schoenen lopen nog net niet vol en ik hoor een zuigend geluid, maar mijn schoen blijft staan. Ook mijn stokken staan vastgezogen in deze modderpoel. Met wat geweld kom ik los en ga terug. Peet denkt een weg eromheen te hebben gevonden en dan staan we na een glibberige klim omhoog bij een hek met prikkeldraad…
Met onze stokken houden we het omhoog en kruipen we om de beurt tussen de draden door. Met de rugzakken om nog een klein testje lenigheid 😂. Maar het lukt zonder kleerscheuren.
We vervolgen onze weg en al snel word het pad beter begaanbaar.

Het blijft glibberen en glijden. Zonder mijn stokken had ik zeker alle dagen al minstens 1 schuiver gemaakt. En ook vandaag redden ze me meerdere keren.

Na de weilanden weer bos en we lezen dat het Holsetterbos het laatste oorspronkelijke houthakbos van Nederland is. Door dit bos bereiken we als de eerste druppels vallen na 10 km het Boscafé “het hijgend hert” hier drinken we koffie met vlaai.

We vertrekken in onze poncho’s. We lopen onder de bomen en het blijft lang een beetje miezeren.

We dalen langzaam af naar Wahlwiller om daarna de klim in te zetten naar summit nr 3, Het Eyserbos

Maar voordat we daar zijn lopen we nog een stukje om over de weg, want de weg door de wijngaard is één grote glibberige ellende. We zijn het zat en lopen dan maar wat extra meters over de weg. Zo komen we net voor Eys een delicatessen winkel tegen met lunchroom. We eten hier een bak vegetarische goulash soep, waar we niet heel veel van verwachten, maar die was heerlijk.

Dan nu toch echt de klim naar het Eyserbos. We verwachten een verhard pad, maar we glibberen vrolijk verder…
We beginnen het een beetje zat te worden, maar na de afdaling wacht ons nog één uitdaging vandaag.
Nummer 4 op het lijstje, de Gulperberg (157 m)

De poncho’s kunnen uit en al snel staan we op de top. Even weer een foto van het Mariabeeld dat uitkijkt over het Gulperdal en Gulpen zelf.

Nu kunnen we beginnen aan de laatste meters van vandaag. Naar het park met ons huisje.

Het was een lange pittige dag, maar het is weer gelukt.
Nu douchen, eten en uitrusten.

Geschreven door Yolanda.opreis