Ik stond niet echt te springen om te gaan wandelen toen ik vanochtend de regen op mijn chalet hoorde kletteren.
Maar rustig aan ontbeten en moed verzameld 😊

Rond half 9 de Gulperberg afgelopen naar het busstation. Veel te vroeg, maar ik wist niet in hoeveel tijd ik beneden zou zijn, want de route gaat niet helemaal over de weg. In 8 minuten stond ik bij de bushalte. Nu is het wachten op de bus die me naar Kerkrade west brengt en dan overstappen op de volgende die me afzet waar ik gisteren ben geëindigd.

50 minuten later sta ik in Kerkrade bij het station. Stokken uitklappen en de poncho over mijn regenjasje. Het is niet echt koud, maar voor blote armen in de miezer toch te fris. Door de poncho kan mijn regenjas eronder open blijven en hoop ik het niet TE warm te krijgen.

Ik ben er klaar voor. Eens zien wat deze grijze dag me gaat brengen. Al snel loop ik tussen de korenvelden. Zo jammer dat het grijs weer is, want ik vind de kleur van zo’n veld fantastisch en in de zon nog mooier. Maar helaas, ik moet het doen met de miezer die af en toe overgaat in lichte regen.
Als je er eenmaal inloopt en droog blijft is het eigenlijk wel lekker wandelen. Veel zuurstof in de lucht.

Al snel loop ik in Duitsland. Stiekem hoop ik op een plek voor een bak koffie, maar blijkbaar is Spanje niet het enige land waar je de hele dag kan wandelen zonder voorzieningen. Wel af en toe een bankje, maar daar wil ik niet zitten in de regen..

Op zo’n 7 kilometer voor het einde word ik van de weg een smal pad ingestuurd naast een veld en al snel voel ik dat door de natte begroeiing aan beide kanten van het smalle paadje mijn schoenen vanaf boven langzaam vol lopen met water. Het klotst gewoon in mijn schoenen 😮
Te laat om de gaiters aan te trekken, het kwaad is al geschied. Nu kan ik alleen nog maar hopen dat ik door die natte voeten in natte schoenen geen blaren ga lopen.

Ik begin nu wel echt trek te krijgen, maar geen droge plek om even te gaan zitten. Die laatste paar kilometers moeten er nog maar even bij.
Maar al klimmend over de glibberige paden voel ik dat mijn energie op is.

Dan zie ik een bankje en mijn geliefde gele Camino pijlen. Ik kruis een pilger weg. Dan hier maar even mijn energie opladen met een broodje.

Hierna hoef ik nog maar 2,5 km en dan ben ik in Vaals. Het is al weer een tijdje droog en een heel klein zonnetje probeert door de bewolking te branden. Poncho is weer opgeruimd voor vandaag.

Bij de bushalte in Vaals rijdt de bus net weg voor ik bij de halte ben, maar 15 minuten later zit ik precies op tijd in de bus voor een nieuwe bui.

Na 20 minuten ben ik weer in Gulpen. Nu kan ik mijn bijna lege rugzak mooi vullen in de supermarkt met boodschappen. Ik maak een grote pan nasi. Kunnen we mooi 2 dagen van eten. Rugzak weer om en de Gulperberg weer opklimmen naar mijn huisje.

Inmiddels weet Peet die in de trein nu onderweg is wat hij nog even bij de supermarkt moet halen voor hij ook hier arriveert.
Morgen weer samen op pad.

Geschreven door Yolanda.opreis