Gisteravond rond een uur of 6 in de stromende regen op zoek naar de enige bar in het dorp die open zou moeten zijn. Het water gutst over de straten en er is niemand op straat. We kunnen de bar niet vinden…
Bij de kerk willen net een paar dames naar binnen en kunnen we het vragen. De bar is gesloten op dinsdag!😮 Maar,……. Het winkeltje gaat om 6 uur weer open.

Na wat zoeken staan we voor een dichte deur onder een afdakje. De kerkklokken slaan 6 uur. We vrezen met grote vrezen dat we vanavond alleen maar de voorraden uit onze rugzakken te eten krijgen, maar dan komt er een auto en blijkt dat toch de dame van de winkel te zijn.
We kopen er soep uit een pak en 2 magnetronmaaltijden en water en brood voor het ontbijt. We zijn zo blij dat we wat warms kunnen eten nu.

De rest van de avond trekken we ons terug bij de verwarming op onze kamer en geven de beentjes rust.

Om 6 uur gaat de wekker, maar we worden niet vrolijk van het getik van de regen. We checken de buienradar en zien dat er nog 1 grote bui aankomt voorlopig. Miezer zal wel niet te zien zijn op de radar, maar het tempo is eruit met inpakken.

Voor het tweede deel van de etappe vanaf Cáparra wordt gewaarschuwd dat bij hevige regenval de oversteken van de rivieren onbegaanbaar kunnen worden en het advies is om via Oliva de Placencia een omweg te maken naar Aldeanueva del Camino.
We hebben natuurlijk allang gezien dat er veel water op de paden staan, dus kiezen we ervoor om voor de omweg te kiezen, waar we dan toevalligerwijze al voor aan de route zitten. The Camino provides!😊
En ik ontdek een via verde route ( fiets/wandelpadden die gemaakt zijn op oude treinverbindingen) als we die kunnen vinden hoeven we niet via de nationale weg te lopen.

We verlaten de albergue om half 8 en het is zowaar droog. We maken een flinke steile afzink naar de weg waar we na 2,5 km de ruta via verde vinden. Wel begint het lichtjes te miezeren, dus kiezen we ervoor om de smurfen pakken aan te trekken.
Na 6 km zien we een tankstation waar we een bak koffie hopen te scoren, maar er zit zelfs een hostel met restaurant naast waar we de Spaanse van gisteren (uit Bilbao) weer treffen. We bestellen porros (dikke churros) met koffie.

Na de koffie schijnt zowaar de zon en ruimen we de smurfen pakken weer op. Valt het toch weer mee. Het is prima lopen op de via verde en we besluiten hem helemaal tot het Aldeanueva del Camino te volgen. Waar ooit een station was is nu een picknick plek met tafels. Bij het station van Casas del Monte houden we onze tweede rust. (15 km) nog 6 tot het station van Aldeanueva en dan nog naar het dorp.
We trekken de smurfen pakken nog 2 x aan en uit, maar meer als wat miezerregen valt er uiteindelijk niet. Lucky us!
Vanaf het oude station van Aldeanueva vinden we al snel de vertrouwde gele pijlen en we volgen ze het dorp in.
Onze albergue ligt aan de route en vinden we snel.
We moeten weer even bellen 📞, zodat er iemand komt om ons in te checken. We kunnen voor €2 pp ontbijt bijboeken en voor €1 pp krijgen we beide nog een handdoekenset ook. Lekker luxe 😜
Wel hebben we een kamer met 4 stapelbedden, maar die is voor ons alleen.
Peet doet snel een wasje, zodat we dat op onze verwarmde kamer nog droog krijgen.
Dan is het 14.00 en inmiddels regent het nu wel door. We gaan op zoek naar een menu del dia.

Het is hartstikke druk in het restaurant, maar we krijgen een plaatsje ondanks dat we niet gereserveerd hebben. De ober loopt zich 3 slagen in de rondte en iedere keer dat hij lang loopt doet hij iets. Afruimen, servetten en brood weg, doekje over de tafel, nieuwe servetten erop, placemat, glazen op de tafel, bestek erbij en dan eindelijk krijgen we het menu. Allebei een soep, gegrild kippetje met patat en taart van het huis. Fles wijn erbij en we kunnen er weer tegen voor een prijs waar je bij ons thuis net 2 glazen wijn krijgt.
We zien de wandelaarster uit Bilbao ook weer binnenkomen. Zij heeft de officiële Camino gelopen vanaf Cáparra. Het was erg slecht, veel zwemmen zegt ze gekscherend. Waarschijnlijk zien we haar morgen weer.

Dan terug naar de albergue het is half 5, tijd om te douchen en lekker de benen omhoog. Water voor morgen is gekocht. Zowaar ook 2 plekken om te rusten morgen, wat een feest! We hebben wederom geboft met het weer, maar daar komt een eind aan vrees ik…..
We bekijken het maar per dag.

Geschreven door Yolanda.opreis