Gisteravond nog op het plein een lichte maaltijd gegeten en daarna richting de kamer. We konden nog eten op het terras en dat half maart. Wat een heerlijkheid.
Daarna op de kamer de tas gereedmaken voor morgen, maar we kunnen nog niet heel veel inpakken. We hebben bijna alles nog nodig of in gebruik.
De kamer, of eigenlijk hok met plaatstalen dak, is behoorlijk vochtig. We kruipen in de slaapzakken en gaan daar het gevecht mee aan. We zijn (nog) niet gewend aan het slapen daarin.

Om 5 uur zijn we beide wakker omdat we naar het toilet moeten. Dus aankleden en over het terras naar het hoofdgebouw en weer terug. Op de camping lalalalala zingen we zachtjes.

Om 6.45 gaat de wekker en we kleden ons aan en gaan ontbijten.
Daarna alles inpakken en op pad. 8.15 vertrekken we.
De zon laat zich helaas nog niet zien dus houden we de vestjes nog aan.

De eerste rust hebben we na iets meer dan 6 km. Wederom op zo’n betonblok. Er is werkelijk helemaal niets anders. Terwijl we daar even zitten komen Theo en de 3 Duitsers ook voorbij. Wim ging al weg voor wij naar het ontbijt liepen.

Na zo’n 10 km gaan toch de vestjes uit. Net op tijd, want de klim wordt iets steiler en met losse stenen.
De brem maakt langzaam plaats voor een plant met witte bloemen. En nog steeds volop lavendel overal.
Af en toe moeten we een klein beetje water oversteken, maar het valt mee.
Eén keer moeten we via stapstenen over.
We lopen door een gebied met loslopende koeien en van de week las ik al dat er 2 pelgrims door een koe met kalfjes was aangevallen. Alleen door in een boom te klimmen en de politie te bellen hebben ze het vege lijf kunnen redden 😜
Wij horen al enige tijd koebellen rinkelen en dan ineens staan ze links en rechts van het pad. Gelukkig wel op enige afstand pfff. De koeien zijn gitzwart met horens. Voor mij lijken ze op stieren en ik heb niet veel zin om in een boom te klimmen.
Dan zien we ook kalfjes.. had ik het bericht niet gelezen, dan had ik gestopt voor foto’s, maar nu besloten we rustig ons pad te vervolgen.
Ongeschonden komen we er voorbij 😜

Op 12,5 km houden we nog een kleine pauze en zien alle andere ook weer passeren.
We zien ineens boven op een heuvel onze eindbestemming liggen. En ja hoor, natuurlijk op een heuvel. Het is ook bijna altijd hetzelfde liedje. We lopen langs de gemeentelijke albergue en gaan rechtsaf het dorp in. Onze Casa rural ligt bovenin het dorp. Onderweg zien we Wim op een terras van een gesloten bar. Hij heeft de albergue gemist.
Wij lopen verder omhoog door de doodstille straten (13.00), maar dan horen we mensen praten en gaan we op het geluid af. Op Plaza España bij het gemeentehuis is een barretje. Hier kunnen we wat drinken en even uitzoeken hoe we door de smalle straatjes onze weg moeten vinden.
Gevonden!!
We checken in en we worden naar ons appartement gebracht. De dame probeert met Google translate de informatie door te geven, maar als ze doorheeft dat ik haar enigszins begrijp gaat ze los.. op mijn rustig aan a.u.b. geen respons, maar ik begrijp de grote lijnen uitstekend. Ik krijg tips waar te eten vanmiddag en vanavond en ook waar we het ontbijt kunnen krijgen morgenochtend vroeg.
We besluiten maar meteen op pad te gaan naar het restaurant voor vanmiddag. Volgens haar uitstekend eten, ze eet er zelf ook regelmatig.
We gaan op zoek, een inwoonster vraagt ons waar we heen willen als ze met onze mobiel bezig ziet.
Dat werkte nog beter. We gaan naar binnen bij het restaurant en treffen daar het Australische echtpaar ook weer aan. 3 gangen menu voor €14 per persoon en echt heerlijk gegeten. Wij kunnen er weer even tegen.

Tijd om ons te douchen.
We doen rustig aan tot een uur of 5. Aanpassen aan het Spaanse ritme gaat ons steeds beter af 😊) je
Om 5 uur dalen we af naar de supermarkt. Het gebruikelijke voor onderweg gescoord. De lunch is nog lang niet verteerd dus broodjes en yoghurt mee voor straks.
Het dorp is nog steeds niet tot leven gekomen. We laten het erbij. Straks nog een bakkie koffie scoren en verder de benen sparen.

Geschreven door Yolanda.opreis