We hebben gisteren besloten om vandaag niet te gaan lopen. Met de aanloop route zouden we op 34 km komen vandaag. En met een voorspelling van 34 graden voor vandaag lijkt het ons een wijze beslissing om niet te wandelen. Ons plannetje om uit te slapen en op het gemakkie met de trein naar Utrera te gaan valt al snel in duigen.
Er gaan maar 4 treinen per dag naar Utrera. 7.22 en 7.51. De andere gaan eind van de middag. Dan maar vroeg, dan hebben we de hele dag in Utrera te besteden. Wel met rugzak, want het slot op onze deur van de slaapplek werkt pas vanaf 14.50.
Het is 4,5km lopen naar het station en zo gaan we 6.30 op pad. Extra vroeg omdat het nog donker is en ik niet hoef te haasten en ergens over struikel.
Tot de rand van de stad geen probleem, maar wanneer de straatlantaarns ophouden is het aardedonker en wij moeten over een drukke weg lopen zonder vlucht rand. Dat is gekkenwerk! We hebben geen lampje, niks. Zo worden we zeker aangereden. Dus wat nu? Er gaat ook een bus naar het station. Dus terug naar de bushalte.
Natuurlijk hangt er geen schema of iets dat er uit blijkt dat deze bushalte in gebruik is.
Over 20 minuten zou de bus moeten komen. We gaan het zien…
En inderdaad rijdt er op de beloofde tijd een bus, maar die stopt niet…
En toen toch wel. Wij erin en vragen of ze naar het treinstation ging aan de vrouwelijke buschauffeur. Alle ogen zijn op ons gericht en ik hoor ze praten over Camino Santiago 😇
We kopen een kaartje en wensen iedereen goedemorgen.
Op het station moeten we nog een kaartje kopen in een automaat. Die accepteert mijn kaart niet, maar ik krijg hulp van dames uit de bus die zich ermee gaan bemoeien. Hartelijk dank dames.
Peet zegt perron 1, maar we staan op 3. Waar is 1 dan? We hebben nog 2 minuten. In plaats dat we het even vragen gaan we rennen naar een trap onder het spoor door, andere kant omhoog en daar ontdekken dat het spoor 4 is.
Weer terug, al vloekend van de stress 😜en op het perron vragen of dit het juiste perron is voor Utrera. Ja hoor… pfff
15 minuten later zijn we in Utrera. We hadden de hele weg langs de spoorlijn gelopen, zonder schaduw en bloed saai. Dus blij dat we de trein hebben genomen😊
Maar nu moeten we de tijd nog zien te vullen. Eerst maar koffie. Daarna op ons gemak door de stad struinen. De kerk van Santiago is dicht en van woensdag tot vrijdag te bezoeken. Pech voor ons.
We zien kerk na kerk. We hebben een gesprek met een oud dametje die me aanspreekt nadat ze de emblemen van de 2 eerder voltooide caminos op mijn rugzak ziet. Ze vraagt of het mooi was. Dat kan ik bevestigen en soms zwaar 😇
We gaan op het terras voor een 2e ontbijt met koffie. 10 uur is te vroeg om te lunchen.
We gaan daarna naar het kasteel van Utrera.
Zowaar geen entree, maar we zijn ook snel weer uitgekeken. Zullen we aan de rand van de stad naar het park lopen? Misschien kunnen we daar een poosje op het gras liggen of zitten. Het complete park lag op de schop. Terug naar het centrum voor iets fris. De warmte begint te komen nu. We zitten in de schaduw al helemaal uit te gaan, zo benauwd en geen zuchtje wind.
We gaan een ander plekje zoeken met een zuchtje wind. Daar komen we weer bij. Helaas niets te eten hier, want we moeten nog wat uurtjes overbruggen. Ik heb al contact via whatsapp met de eigenaar of we er niet eerder in kunnen omdat we er al zijn. Hij beloofd een seintje te geven als het schoongemaakt is.
Om te eten verkassen we wederom naar een terras of 2 verder. Hier bestellen we een aardappel salade, gebakken ansjovis en patatas bravas. Bij alles kun je kiezen tapa, 1/2 portie of hele portie. De vrouw zegt bij alles wat we bestellen mucho, en adviseert kleinere porties.
Gelukkig hebben we geluisterd! Het was meer dan genoeg!!
We hebben net besteld als we bericht krijgen dat we in ons appartement kunnen. Mooi!
Na het eten in één rechte lijn er naar toe.
We zijn verrast door de grote van deze plek en zelfs een patio met lekkere stoelen. Net wat we nodig hebben na al die terras stoelen 😇
Naast ons appartement zit de buurt super. Voor een habbekrats wat te drinken en ontbijt en lunch voor morgen in the pocket.
We kunnen in de relax modus tot de ergste warmte weer weg is vanavond.
Geschreven door Yolanda.opreis