Gisteravond hadden we gerekend op een rustig avondje op het terras met een drankje en een hapje. Wat zaten we ernaast!!
Het jeugdteam voetbal uit Lebrija was zojuist met een thuiswedstrijd kampioen geworden. Het hele Plaza de España was volgelopen met fans om hun kampioenen te eren. Dit ging gepaard met een hoop harde muziek tot de jongens lopend een ereronde door het dorp liepen om te eindigen op het Plaza de España. Het team speelt in rood-wit en alle belangrijke gebouwen waren uitgelicht in het rood voor de gelegenheid. Ze werden één voor één gehuldigd onder luid gejuich.
Wij houden het voor gezien, maar thuis aangekomen zien we op de tv bij de buurman dat het live uitgezonden wordt, dus kijken we nog even verder op Lebrija tv.
We zien dat het standbeeld van de naamgever van deze plaats ook een shirt en sjaal omkrijgt.
Dat gaan we morgen nog even bekijken.
We maken de koelkast leeg en zetten de vaatwasser aan. We kunnen naar bed.
Morgen om 6 uur de wekker…
Het ontbijt verloopt gestroomlijnd. De vaatwasser leeg, laatste spullen afgewassen en de rugzakken staan klaar. Om kwart over 7 verlaten wij het pand. Ik heb weer zin om verder te gaan en ben benieuwd wat de dag weer gaat brengen.
Het is 15 graden en heerlijk koel nog als we de stad uitwandelen. We lopen langs het embalse de Melendos. Kunstmatig meer voor wateropslag. We stoppen hier en daar om naar de vogels te luisteren. Peet heeft een app die vertelt welke vogels we horen.
Op 7 km eerste rust op een agrarische kar. Daarna weer door. We zijn er inmiddels achter dat de 17,4 km die we dachten te moeten lopen er meer worden. (19,4 km uiteindelijk) het zijn er maar 2, maar het is waar je je op instelt.
De omgeving werkt ook niet echt mee. We lopen kilometers over een los grindpad met voor de afwisseling een kanaal links of rechts. Kaarsrecht…
Ik kijk vooral naar de grond en iedere keer dat ik opkijk is het uitzicht hetzelfde. Er lijkt geen eind aan te komen…
Het einde komt er natuurlijk wel en daar houden we een 2e stop. Het is 10 uur en we hebben er 12 km opzitten. De koelte is overgenomen door de warmte en de temperatuur stijgt nu snel naar de 30 graden. (Vanmiddag 37 graden)We moeten nu wat gaan klimmen en dalen tussen de graan velden. Dat loopt al 100 x beter en makkelijker.
We zijn Las Cabezas al liggen in de verte.
Anderhalf uur later zijn we aan de rand van de stad en kunnen we stoppen voor een koel drankje en een broodje. Op naar de laatste 3 km!
Over een slechte weg apart van de doorgaande drukke weg lopen we omhoog, dan de snelweg over en de stad in. De eerste indruk is niet best, maar dichter bij het centrum ziet het er al beter uit. En we zijn er ineens!
We krijgen in de bar meteen een glas koud water en checken in.
Tot onze verrassing hebben we weer een appartement geboekt. We dachten gezamenlijke keuken, wasmachine enz, maar die zit dus gewoon in onze kamer. We hebben zelfs een balkon, maar daar brand je nu nog weg.
We besluiten even een uurtje de benen te laten rusten voor we het plaatsje gaan verkennen.
Tegenover ons hotel is een gezellig plein met een aantal terrassen en restaurant ✔️
Maar we moeten het oude centrum en de kerk die boven alles uitsteekt volgens internet echt gaan zien. Dus sloffen we in de verzengende hitte de heuvel op. Foto kerk, rondje eromheen. De kerk is dicht. Alles in het centrum verder ook, maar we zien ook niet iets leuks om voor terug te komen. Terug naar het plein om de dorst te lessen. Intussen ben ik druk met online incheck procedures voor morgen en in Sevilla later deze week.
We gaan de supermarkt zoeken..
Ontbijt en wat te drinken en terug naar de kamer. En uit de hitte.
Vanavond eten we in het restaurant van ons hotel of op het plein. We gaan geen meters meer maken vandaag.
Geschreven door Yolanda.opreis