De Spaanse familie gaat nog uit op het moment dat wij ons bed induiken om 10 uur. Hopelijk maken ze geen herrie als ze terugkomen. Door de oordoppen niets gehoord en heerlijk geslapen tot half 8 vanmorgen.
Toen proberen zachtjes de rugzakken weer in te pakken en op naar de koffie in de keuken.
We gieren van de lach als we op gang proberen te komen na een nacht rust.

Ik verlaat samen met Jenny en Becky het hostel en hoop een ontbijt te vinden. Alles was nog dicht. Dan maar hopen op de volgende mogelijkheid.

Na 3 km is de splitsing tussen de gewone Camino en de extra route espiritual die ik neem. Ik ben blij te zien dat de meute de kortste weg naar Santiago nemen en ik alleen mijn weg vervolg.
Het miezert lichtjes, maar niet genoeg om de regenkleding aan te trekken. Lekker veel zuurstof in de lucht. Niet snel na mijn afslag begint het klimmen. Heerlijk over een asfaltweg, beter voor mijn knie.

Na 5 km moet ik van het asfalt af en klim ik over een steil paadje naar het dorpje Cabaleiro. Ik word verrast door een mooi kerkje en zie links een hotel waar ik kan ontbijten.
En ik ben al op de helft.

Op weg naar Poio, waar ik het klooster hoop te bezoeken. Ik en er om 11 uur en kan het bezoeken tot 13 uur. Maar de deur is dicht?
Ik blijk gewoon aan te moeten bellen blijkt uit het briefje wat is aangeplakt. Er komt meteen iemand naar de deur. Ik betaal €2,50 en mag aan mijn bezoek beginnen. Nu lijken alle kloosters een beetje op elkaar, maar het is een leuke onderbreking op de wandeling. In een gang hangt een mozaïek van 2,60 hoog en 80 meter lang ontworpen door een Tsjechische kunstenaar en gebouwd door de school van Mozaïek in dit klooster eind jaren 90.
In totaal een miljoen steentjes en het stelt de Camino Frances voor. Ik ben meteen geïnteresseerd. Alle bekende plaatsen staan erop en brengen zoveel herinneringen terug 🥰

Na een uurtje ben ik daar uitgekeken en ga op weg naar Combarra. Nog 3 km.
Ik ben weer aan de kust vandaag en na 3 kwartier arriveer ik op mijn plaats van bestemming. Mijn hostel ligt net voor het dorpje maar daar ben ik officieel pas over een uur welkom. Ik besluit eerst maar iets te eten. Malse stukjes varkensvlees, patat en geitenkaas. Doe eens gek. Bleek erg lekker en ik kan er weer tegen.
Nu kan ik meteen inchecken en onder de douche. Ontbijtje in het hostel morgen. De supermarkt richting Combarro kom ik vanzelf tegen. Vanaf morgen verwachten ze weer zon. Dat zou fijn zijn, maar vandaag droog doorgekomen. Mijn was hangt al te wapperen aan de waslijn buiten. Zo Combarro maar eens een beetje verkennen.
Ik loop een kleine kilometer naar het stadje en word meer dan aangenaam verrast. Wat een plaatje is het. Zo fotogeniek. En vol met horreos.
Na een rondje is het tijd voor een drankje op het terras. De zon is er weer volop gelukkig. En als ik de hospitelera mag geloven blijft het nu mooi weer.
Op de terugweg nog even langs de supermarkt. Ik heb geen zin om vanavond weer 2 kilometer af te moeten zakken en klimmen.
Na de voedzame maaltijd van vanmiddag heb ik voor vanavond een lekkere salade met een toetje. Een zak chips om te delen met wie er nog meer in dit hostel zitten en wat drankjes.
Bij het hostel is een grote tuin waar ik Nicole en Silke uit Duitsland ontmoet.
Ik denk we hier kunnen zitten in het zonnetje tot de zonsondergang. Genieten dus

Geschreven door Yolanda.opreis