Een middagje voor een hostel zitten laat zien wat er zoal in de rondte loopt. In de trein zat Gabi, een Duitse, ook met knie problemen, ik zag Simon met zijn zoon Isaac binnenkomen en ook Agnes kwam uiteindelijk gezamenlijk met een Duitse jongen binnengelopen of gestrompeld kun je beter zeggen. Ik vroeg of het verstandig was geweest? Zij antwoordde dat het zo mooi was!
Ook een man uit Manchester komt gehavend binnen. Net uit de trein. Hij was onderweg op zijn knie gevallen door vermoeidheid en hij appte al lopend naar zijn vriendin dat hij ok was en ging alsnog een keer gigantisch op zijn plaat. Hij zei dat de stenen erg hard zijn. Gelukkig voor hem zag een vrouw in een auto het gebeuren en die heeft hem naar de dokter gebracht. 4 hechtingen verder moet hij nu verplicht 2 dagen rust houden.

Agnes wilde nog wat eten, maar vond het restaurant te ver lopen. Zij ging met de Duitse jongen richting de supermarkt. Moet ik nog ietd voor je meebrengen? Zo lief! Misschien een salade als ze dat hebben zeg ik.
Ze komt terug met een grote zak gemengde sla, olijven, tonijn, kaas en olijven. Daar maken we een heerlijke salade van. Ik deel mijn lastste blikje ijs thee met haar en ik had nog 2 bekertjes yoghurt als toetje. Samen delen wat je hebt blijft een geweldig iets op de Camino. Ik mocht haar niets betalen en werd voor de afwas naar mijn bed gestuurd om te rusten. Ja mam, en daar ging ik.

Prima geslapen en op tijd gepakt en gezakt om te ontbijten. Het ontbijt is om 8 uur en om half 9 komt de man die ons naar de boot brengt

Lopen voelt iets beter als gisteren, maar is nog steeds pijnlijk. Agnes zeg ik gedag, want zij gaat richting Valenca. Dan in de auto naar de boot. Samen met Simon, Isaac and Dany uit Spanje. Gelukkig hoef ik dit niet te lopen, want het is een eind uit Caminha. Er ligt een klein bootje op het strand. We krijgen ons stempel en betalen €5. Dan gaan we met zijn 6en in de boot. Er zijn nog 2 Belgische dames bijgekomen. Ik zit voorin en ben bang nat te worden, want de boot klappert behoorlijk op de golven. Met een paar minuten zijn we aan de overkant en dus in Spanje. We landen op het strand. Voelt als een soort illegale oversteek 😂

Ik word geholpen om van de boot af te stappen. En dan kunnen we door het zand een paar meter verder gewoon de vlonder volgen. A Guarda is 3 km zegt de man van de boot. Dat blijken er 4,5 te zijn. Ik heb geen keus en ga lopen. De pijnstillers doen hun werk gelukkig, maar het is nog steeds niet fijn. Ik ontmoet diverse Spaanse tegenliggers die vriendelijk groeten. En dan ineens looot er een Spaanse man naast me. Hij wenst me buen Camino en begint met me te praten. Hij heeft zelf 10 jaar geleden vanaf hier naar Santiago gelopen en sindsdien loopt hij elke morgen over de vlonder langs de kust om met pelgrims te praten. Een kilometer voor A Guarda gaat hij omhoog naar huis. Ik vraag hem zijn naam (Daniël)en bedank hem voor het meelopen. Hij zegt dat doordat hij meeliep hij mij even mijn pijn liet vergeten. En dat is zeker waar. Mooie ontmoeting weer 😍

In A Guarda op zoek naar koffie. Als ik aan de koffie zit komen 2 Schotse dames die we op het Che Guevarra terras al hadden ontmoet.
Ik zie op de app dat de komende 11 kilometer geen faciliteiten meer heeft en dus ook geen kans op taxi of bus en besluit wijs te zijn en vraag de dame van het restaurant om een taxi te bellen. In de taxi zie ik Simon, Isaac en Dany lopen langs de weg. Ik vraag de taxichauffeur af te remmen en te toeteren zodat ik kan zwaaien. Ze zwaaide terug, maar ik denk niet dat ze me zagen 😊
Zo zit ik om 12 uur op de plaats van bestemming aan de te grote lunch. Om 2 uur kan ik terecht in mijn slaapplek en dan maar weer rusten pfff.

Ik hoef maar 100 meter te lopen van het restaurant naar La Cala inn. Ik sta eerst bijna binnen in haar woonhuis, waar de hond enthousiast me tegemoet rent. Hij blaft, maar ik ben van deze niet bang 😇

Even later komt er een man vanuit een steeg. Ik vraag of hij hier woont en het blijkt de buurman. Ik moet de trap weer af om in het hostel te komen. Ik ben iets te vroeg en word met mijn eerste Estrella Galicia biertje op het terras gezet. Tanya komt uit de VS heeft de Camino gelopen, werd verliefd op dit kleine plaatsje en toen Trump aan de macht kwam heeft ze haar spullen gepakt en is hier een hostel begonnen. Super plek!

En net als je denkt dat er iets meer gaat gebeuren staan Simon, Isaac and Dany in mijn kamer. Ze zoeken Tanya voor een stempel. Kon ik ze toch nog vertellen dat ik het was in de taxi 😂

Geschreven door Yolanda.opreis