Ik kan me niet heugen dat ik in de Corona tijd voor 11 uur op bed lag en ook nog kon slapen. Zo zie je maar wat buitenlucht doet! Geslapen als een roos tot 7.15. Het ontbijt werd strak op tijd om 8.00 aan de deur bezorgd. Desembrood, wit broodje, croissant, beleg, yoghurt met vers fruit, jus d’orange en koffie. Vergeet ik bijna nog het bijna standaard gekookte eitje. Te veel voor mij om allemaal weg te kauwen dus het overschot gaat mee voor onderweg. Bij de spar om de hoek halen we nog een lekker broodje carpaccio voor onderweg met een blikje chocomelk. Zo is de lunch ook weer geregeld. Op naar het station...

10 minuutjes van Maastricht weer naar Eijsden om verder te gaan waar we gisteren begonnen.
Eenmaal Eijsden uit gaat het al snel omhoog. Op de top van wat blijkt de eerste klim van vele gaan de winterjassen weer in de rugzak. De fleecevestjes blijken warm genoeg. Er is weinig wind en de zon doet zijn best. Na 5 km de eerste rust op een bankje. Er passeren ons nog meer wandelaars. Allemaal hebben ze de gids van het Krijtlandpad. De auto’s die ons op de driesprong voorbij rijden lijken allemaal een rondje mergelland route te rijden.
We gaan weer door, op naar Mheer waar weer een kasteel staat uit 1318 lezen we op het informatie bord.
Net buiten Mheer is het op een bankje tijd voor de lunch. Het is half 1 en we denken op de helft van de route voor vandaag te zijn.

Na Mheer is het weer op en af naar Noorbeek en vandaar is het op naar Slenaken. Daar kunnen we een koffie to go scoren en een punt vlaai voor Peter. Vanaf Slenaken kun je afsteken naar Gulden. In het boekje is het de 6e etappe. Onze slaapplaats voor de komende dagen ligt op 5 km van deze etappe van 7,7 km. Die pakken we er nog maar bij. Vanaf Slenaken vinden we de variant die eerst een stukje loopt langs de rivier. Ik dacht gelezen te hebben dat het over het Margraten plateau zou lopen.
Dat blijkt te kloppen. Ineens gaan we vanaf de rivier steil minstens 100 meter omhoog.
Nu wreekt het tekort aan training en kilometers zich...
Peet heeft profijt van zijn fiets kilometers maar ik moet op mijn tanden bijten en dan maar langzaam maar zeker toch naar boven. Opgeven is nu geen optie.
Eenmaal boven blijven we op hoogte tot Euverem en dat loopt dan wel weer lekker.

Snel inchecken en doorgegeven wat we vanavond voor diner willen op de kamer. Biertje mee, want die hebben we verdiend

Lekker ontspannen nu en de batterij weer opladen voor morgen.

Geschreven door Yolanda.opreis