Vandaag de laatste zware dag. 29 km en de route is oranje. Dat betekent niet makkelijk en niet zwaar, maar ergens er tussenin. Wij, zal ik je nu vast vertellen vonden hem zwaar. Voor mijn gevoel een uur omhoog, steile afdaling en dan weer een uur omhoog. Ik ging omhoog niet echt lekker en Peet vond naar beneden niet lekker aan zijn knie. 600 hoogtemeters gemaakt vandaag. Dus ja, het was een heavy one! Het voelde alsof we niet vooruit kwamen, maar met gemiddeld 5 km/uur hebben we het zeker niet slecht gedaan. Bij kilometerpaal 67 begonnen en weten dat je rond 38,5 gaat eindigen helpt ook niet als het niet zo lekker gaat. Misschien de laatste loodjes? Misschien omdat ik gisteren de knoop heb doorgehakt om niet door te lopen naar Fisterre na een rustdag in Santiago. Het einde is in zicht, mentaal ben ik er klaar voor en mee. Het is mooi geweest. Kon ik net na León wel janken dat het nog maar 200 zoveel kilometer was. Nu heb ik er vrede mee. Nog 2 hele korte daagjes!
Vandaag rond half 9 weer op pad. 12 graden, geen wind en al gauw komt de zon ook op.
Bij de eerste stop (6 km)gaat de fleece al in de rugzak. En bij de 2e op 14,5 km gaan ook de broekspijpen in de rugzak. We lopen nog een stuk samen met Robbert en Victoria, maar Robbert gaat niet zo lekker vandaag en ze laten ons gaan. De route is ondanks het klimmen en dalen weer prachtig. Door dorpjes, door bossen met eucalyptusbomen (dat ruikt trouwens heerlijk) met vergezichten en niet op de laatste plaats zon.
Rond het 50 km punt staat er ineens een doedelzakspeelster midden in het bos. Ze speelt als er pelgrims voorbij lopen die daarna via grote stenen een beekje moeten oversteken.
Bij aankomst in de albergue wacht ons nog een fijne verrassing. We hadden een boeking voor 2 stapelbedden op een gemengde slaapzaal, maar we kregen een eigen slaapkamer en een eigen douche. Nog wel met een stapelbed, maar heerlijk dat we geen “last” hebben van andere snurkers en zo. Echt een cadeautje.
Er zit een bar en restaurant bij de albergue, dus na de douche hebben we wel een drankje en een hapje verdiend zonder dat we er ver voor moeten lopen. Terwijl we aan ons drankje zitten bij het raam lopen er nog veel wandelaars voorbij. Sommige zijn nog op zoek naar een slaapplaats en worden hier doorgestuurd... vol. Veel pelgrims zijn moe. Het was niet alleen voor ons een zware dag blijkt als een Duitser die we al verschillende keren zijn tegengekomen de laatste week even binnenkomt om gedag te zeggen.
Lekker uitrusten nu en morgen weer uitgerust op pad. Nog 39,5 km!

Geschreven door Yolanda.opreis