Het diner gisteravond stelde net als de dag niet zo veel voor. De magen waren gevuld, maar je hoefde niet echt te kunnen koken om een soort ham kaas soufflés te kunnen frituren met wat aardappeltjes en paprika uit een potje. Ijsje uit de vriezer Oké, de knoflooksoep was lekker. Maar ja, we klagen niet. Last van het eten gehad en daardoor slecht geslapen, maar voor de wekker wakker. We hadden ontbijt in de albergue en om 8 uur gingen we op pad. Vandaag weer een mooie zonsopkomst en droog gelukkig! De eerste 6 km liepen we weer bijna helemaal langs de N-120. Klereherrie van voorbij razende auto’s en vrachtwagens. Maar dan buigen we eindelijk van de weg af en komt er weer eens iets moois. De oude brug bij Hospital de Órbigo. Die is echt lang en prachtig. We worden wat bekeken, want er is ook net een bus met Scandinavische toeristen losgelaten. En die zien echte pelgrims 😂
Tijd voor koffie en daarna kunnen we kiezen voor de weg, of de iets langere route door het landschap. Wat denk je waar we voor kiezen? Precies, het landschap. Het is niet meer vlak, zodat ook Peter vast kan wennen aan het klimmen. Eindelijk weer genieten. Volgende pauze in Santibáñez de Valdeiglesias. Bocadillo chorizo en wat drinken. Ik laat Peet mijn weg gewerkte kipfilets fotograferen. Ben zo trots als een aap met 7 ......😂 Je hoeft er alleen maar een uurtje of 6 per dag voor te wandelen. De volgende stop is 8 km verder. We zien in de verte de bergen die snel dichterbij komen. Morgen is het afgelopen met de vlakke dagen en gaan we echt weer klimmen. De aftellende kilometer paaltjes voor Santiago beginnen me een beetje een rotgevoel te geven. Al onder de 300 km en het gaat zo snel! Ik ben niet echt bezig met de afgelegde afstand en wat ik nog te gaan heb, maar het einde komt me toch echt veel te snel naderbij. Misschien denk ik daar over anderhalve week wel heel anders over hoor. Maar voor nu ben ik er nog lang niet klaar mee. In San Justo de la Vega nog een kleine pauze, want het linkerpootje protesteert een beetje. Maar zelfs een korte pauze kan helpen. De laatste 4 km naar Astorga zijn zo voorbij. Als we over het spoor lopen via zigzagtrap zien we de stad al liggen. Vandaag weer luxe slaapplaats voor onszelf uitgezocht. Inchecken en douchen en de stad in. Helaas is alles dicht. We moeten wachten tot 4 uur voor we de kathedraal in kunnen. Deze valt een beetje tegen... of worden we een beetje kathedraal moe misschien?🤔De buitenkant was mooier dan de binnenkant vonden we. Het chocolade museum is net ff te ver lopen, dan maar stukje scoren in de weer geopende winkels. Dan nog naar de outdoor winkel. De gekochte rubber doppen voor mijn wandelstokken zijn al weer versleten. Ik wil weer Leki doppen kopen. En nu we er toch zijn ook maar een quasimodo poncho ( over de rugzak en jezelf). We krijgen naar alle waarschijnlijkheid nog wel wat regen te verwerken de komende dagen en met een lekkende regenjas is dat niet iets waar ik naar uit kijk. Ze hebben maar 1 maat... te groot😂. Het kan me niets schelen, nat en koud is zeker niet fijn kan ik je vertellen.

Geschreven door Yolanda.opreis