Gek genoeg kon ik op mijn luxe kamer de slaap maar moeilijk vatten, maar toch nog bijna 8 uur geslapen. Nadat ik ingepakt had wilde ik eerst ontbijten bij de albergue en daarna mijn spullen ophalen. Gelukkig zag ik bij de buitendeur dat als die dichtviel ik er niet meer in kon. En er zat niemand bij de receptie. Dus alles van de kamer gehaald en de sleutel ingeleverd. Op naar het ontbijt. Daar zie ik het Canadese jonge stel weer. Even bijkletsen tijdens het ontbijt. Net na 8 uur op pad. Hopelijk weer een mooie zonsopkomst vandaag. Hij is niet spectaculair, maar toch een paar mooie plaatjes. Tot Frómista loop ik langs een kanaal. 6 mooie kilometers met als slot een prachtige sluis. Een bak koffie op het eerste terras wat ik tegenkom in het centrum en daar tref ik Julian en een Spaanse man waar ik al wel mee gepraat heb, maar zijn naam niet weet. Hij zegt dat ik net om de hoek even de kerk moet bekijken. Die moet prachtig zijn. Vooruit dan maar...
Ik heb ze mooier gezien, maar vooruit zover omlopen was het niet. Vanaf nu tot later blijkt loop ik 21 km op een gravelpad naast een autoweg. Saai, saai, saai!! Gelukkig haal ik onderweg Julian in die niet uit Tsjechië komt maar uit Roemenië. We lopen een uurtje samen op tot Villarmentero de Campos. Daar zit een albergue met een hele dierentuin erbij, ezels, kippen, ganzen en geiten. Er speelt een lekker Spaans muziekje en ik word geroepen door Victoria. Zij zitten een stukje verderop. Na de pauze vervolgt ieder weer zijn eigen weg. De zon doet het weer lekker vandaag en na windstille dagen is er vanmiddag een lekker briesje. Ik hou ervan. Nog een laatste pauze 6 km voor het eind bij Villalcázar de Sirga en dan gaan met die banaan. Ik heb er genoeg van.
Half 3 stop ik in het centrum van Carrión de los Condes voor een hapje en een drankje. Ik slaap net buiten het centrum en wil niet heen en weer blijven lopen. Ook een snel bezoek aan de supermarkt kan nog net voor die om 3 uur sluit. Morgen op de eerste 17 km helemaal niets te krijgen dus zorgen voor genoeg proviand. Ik maak nog een praatje met een Spaans stel die ik ook al dagen tegenkom in de albergues en onderweg. En dan op zoek naar mijn kamer.
Er is een gezamenlijke keuken en zitkamer en mijn eigen slaapkamer. Ik krijg een fles water van de hospita als ik ingecheckt heb. Nu lekker douchen en de beentjes omhoog. Straks nog terug voor diner en dat is het voor vandaag.

Geschreven door Yolanda.opreis