Heerlijk als je vanuit je “eigen” plek kunt vertrekken. Nu staat de rugzak al helemaal klaar en hoeven alleen de laatste toiletartikelen er nog maar in. Mijn toilettas wordt steeds leger. De spullen gaan los in een klein vakje aan de achterzijde. Dan hoef ik niet steeds op het laatst die toilettas er weer in te proppen.
Half 7 zijn we beide weer helemaal uitgeslapen. Nu wachten op het eerste daglicht dat rond 7.30 gaat komen.
We ontbijten met een magdalena cakeje en een banaan. Kwart over 7 gaan we van start. Het echte ontbijt komt in het volgende dorp op 5 km afstand (Cizur Menor)
Dat bereiken we in 59 min. We ontbijten en doen de vestjes weer in de rugzak.
Vanaf hier is het nog zo’n 9 km naar het hoogste punt van vandaag, Alto de Perdon.
Maar eerst op 6 km nog het dorpje Zariquiegui waar we nog wat drinken en een mega stokbrood kopen voor later vandaag. Ook een klein bezoek aan de kerk daar uit de 12e eeuw. De dame binnen vertelt ons het één en ander over de heilige en na een kleine donatie gaan we door naar Alto de Perdon. Het klimmen valt me mee. Ik leer de stokken ook steeds beter te gebruiken. Eigenlijk zijn we al best snel op de top. Het mega stokbrood lomo con tomato is op voor ik er erg in heb.
Nu komt de 4 km lange afdaling die niet leuk moet zijn. Ook die valt ons alles mee. Je moet wel goed opletten, want het zijn alleen maar losse stenen en een glijder is zo gemaakt. Maar de stokken iets langer gemaakt en rustig aan is de kunst. De 4 km lange afdaling maken we in een uurtje. In Uterga slaan we de rust mogelijkheid over en hebben daar in Muruzábal spijt van. Hier heerst een diepe rust. Zo rustig dat we gewoon langs de kant van de weg in alle rust kunnen zitten voor de laatste paar kilometers. Na Obanos is het nog maar 2,5 km naar Puente la Reine. Helaas missen we het bordje van Albergue Jakue en lopen een stuk verder het dorp in dankzij Google Maps grrrr. Naast onze albergue is een hotel genaamd Jakue. We hebben daar voor de deur een routebeschrijving naar albergue Jakue opgevraagd en moesten nog 600 meter door. Daar aangekomen liepen we rondjes om een plein waar met geen mogelijkheid een albergue kon zitten. Uiteindelijk met de moed der wanhoop weer terug naar het hotel. Waar de albergue gewoon naast bleek te zitten grrrr 😂
We blijven hier vanavond voor het diner in buffet vorm en ook voor morgen het ontbijt meteen geregeld. Stapelbedden van ons zijn een apart hoekje voor 2.

Geschreven door Yolanda.opreis