Na het ontbijt in de wandelkleding, want vandaag gaan we trainen voor de camino op de camino. Ik heb voor de gelegenheid mijn nieuwe dubbellaags wandelsokken mee die me gegarandeerd blaarvrij zouden moeten houden. Ook de wandelstokken gaan mee voor een eerste test. Eerst naar de kerk van Santa Maria waar de officiële start is. Vandoor door de stad op pad. Na 3 km ongeveer bereiken we de rand van de stad, mooie plek voor nog een koffie en toiletstop. Op de hoek zit een bakker, voor de zekerheid ook nog maar een broodje mee voor onderweg. Na de buitenwijken volgt het industriële gedeelte, niet veel fraais. Maar dan na 5 km horen we de eerste vogeltjes fluiten. Wat een rust! De route is echt fantastisch aangegeven. Verdwalen is geen optie. De omgeving is dor en droog en er staan wat cementfabrieken. We lopen meest op de weg, maar gaan uiteindelijk dan toch off road. En niet een beetje ook. Pittige klimmetjes en dalen op losse stenen. We raken een beetje door ons water heen. We hebben echt te weinig meegenomen. Goede les voor de volgende keer. Na ongeveer 20 km bereiken we het hoogste punt van onze dagtocht. We zien op de heuvel een beeld wuiven naar ons. Daar moeten we vast en zeker langs. En ja hoor, op de kruising kunnen we kiezen voor links en rechts. Links gaat meteen het dal in, rechts naar een kerkje met uitzichtpunt. We gaan natuurlijk rechts. Nu we er toch zijn haha. Na de kerk begint een wel hele steile afdaling. Ik ben blij dat ik mijn stokken heb. Al ben ik daar nog helemaal niet handig mee. Ook dit keer raken we zonder kleerscheuren beneden. Daar wacht ons een verrassing...
Toen we de route bestudeerde dachten we te zien dat we voor de eindbestemming van de etappe in Orito eerst door Monforte del cid zouden lopen, maar dat blijkt niet waar. Orito is nog een kleine kilometer weg en Monforte del cid nog bijna 5 km. Vanaf Orito komen we niet terug in Alicante, dus nog een uurtje door...
We hebben dorst, maar komen niets of niemand tegen. We lopen Montforte binnen. Lege straten, geen mensen... helemaal niemand op straat. Met Google Maps op zoek naar het centrum van dit stadje. We zijn er wel klaar mee. We horen ineens een hoop mensen praten. Wij eropaf... een restaurant en de deur is open. Buenas, zeggen we vriendelijk bij de deur. Binnen is het een gekakel van jewelste. Een ober legt ons uit dat het een besloten bijeenkomst is, maar nadat Peter zijn tong uit zijn mond steekt en zijn keel grijpt en arghh zegt begrijpt hij dat we grote dorst hebben en mogen we plaatsnemen. Wauw, eindelijk wat te drinken. Twee grote cola en ijs.. jammie en een grote fles water voor in de bidons. Als we afrekenen blijkt het maar €3,50 te kosten. We laten een goede tip liggen. We zijn gered.
Nu op zoek naar de bushalte die ons terug moet brengen naar Alicante. Heen en weer door wat wij denken dat de hoofdstraat is. Uiteindelijk loop in een kroeg binnen en vraag of er een bushalte is en hoe laat die dan gaat. We waren al bij de bewuste bushalte geweest, maar zonder bordje en info durfde we daar niet te blijven wachten. Als het goed is kwam de bus met een kwartiertje. En zo waar...
Voor €4,50 reizen we met zijn tweeen in een klein half uurtje terug naar Alicante. Nu nog even de stad doorkruisen op weg naar een verfrissende douche.

Geschreven door Yolanda.opreis