Vandaag begint onze weg terug naar huis wat betekend dat we eerst alles weer mogen inpakken en het huisje schoonmaken. Inmiddels gaat het inpakken steeds soepeler en hebben de kinderen alle ruimte op de achterbank terwijl we toch al onze spullen weer bij hebben. We hebben netjes al het afval gescheiden, maar niet alle containers zijn open lijkt het. Dus dan alles maar gescheiden in 1 bak gedaan.

Bij het inleveren van de sleutels duurde het even voordat de medewerkster tijd had, doordat twee oudere dames veel uitleg nodig hadden. Toen de medewerkster tijd had bleek ze ook Nederlands te spreken, dat was een leuke onverwachtse verrassing. Toen snel op pad, want we hadden vandaag nog een boot te halen.

Gisteren waren Jos en Tam 7 jaar getrouwd en hadden we een pot met hartensnoepjes gekregen namens de kinderen. Elke 50 km die we hebben gereden mag iemand anders een hartje uitkiezen voor de anderen en heerlijk laten opsmikkelen. Zo hadden wel elke 50 km iets lekkers om naar uit te kijken. Je ziet het landschap veranderen en de bossen steeds meer ruimte geven aan huizen en weilanden. Ook komen we nu veel meer verkeer tegen onderweg en rijden we langs grote meren. Het weer buiten is heerlijk zonnig, maar niet te warm.

Onze eerste plaspauze is aan een mooi meer, waar twee wc hokjes waren. Joyce keek even vies, maar na de instructie om gewoon te gaan zitten en plassen deed ze dit heel stoer. Tamara maakt nog een paar foto’s van de mooie plek en dan gaan we weer op pad.

We zoeken een plek om te lunchen en komen bij een soort broodjes service terecht, waar we heel hartelijk worden ontvangen en zelf een salade kunnen samen stellen of er 1 kunnen kiezen die al bereid is. Er komt nog een man bij om uit te leggen wat het allemaal is en ze nemen ruim de tijd voor ons. We gaan buiten zitten en eten ook nog een ijsje, we hebben toch nog alle tijd om op tijd bij de boot te zijn.

We zijn netjes op tijd bij de boot en kunnen hem mooi zien liggen in de haven. Het duurt nog even voordat we de boot op kunnen rijden. Het is een andere boot dan waar we op naar Zweden toe zijn gevaren. We schepen in, sjouwen onze spullen naar de hut die achteraan het dek is en we vlak bij onze hut de deur hebben naar het achterdek.

Als we nog op weg zijn naar onze hut komen Joyce en Joey hun vrienden tegen die ze gemaakt hebben op de overtocht naar Zweden toe. Leuk dat ze ze nu al gelijk weer hebben gezien en zeker weten dat ze ook op de boot zijn. Eerst de spullen wegbrengen en dan naar het dek om de ontzettend mooie zonsondergang te kunnen zien. De kinderen spelen met hun vrienden en wij kletsen met hun ouders. Tamara had het idee dat ze de moeder kenden en ze blijken samen te hebben gewerkt bij de Jan Bruijns in Goes. Het wordt voor de kinderen wat later dan gepland, maar ze waren ook zo heerlijk samen aan het spelen. Voor morgen hebben we afgesproken om op het achterdek te gaan ontbijten.

Dus vannacht slapen we op de boot om om 09:15 uur aan te komen in Duitsland en vanuit daar weer naar huis toe te fahren.

Geschreven door DeBelletjes