Wat een dag weer een dag van verhuizen, reizen en op bezoek bij de boer. We raken al wat gewend aan het inpakken en opruimen, maar het is toch weer even aanpoten om gegeten, ingepakt opgeruimd en schoongemaakt om 10 uur klaar te zijn. Het is ons bijna gelukt om op tijd de sleutels in te leveren en we waren al sneller dan de eerste keer dat we het deden. Vandaag rijden we eerst langs een elanden en husky boerderij welke gisteren toevallig net dicht was en waarvan de toer om 12 uur zou gaan beginnen. Dit kunnen we makkelijk halen dus is het plan om eerst te gaan doen.

Als we er aankomen zien we nog een aantal mensen die in een soort schuur aan het betalen zijn voor de entree. De man komt oorspronkelijk uit Duitsland en alles gaat in het Duits wat voor ons en de kinderen nog wel verstaanbaar is. We hadden geen idee hoeveel het koste en het blijkt de duurste excursie te zijn die we naast wat al in ons pakket zat hebben gedaan. Dit is nogal een verschil met andere vakanties waar je vaak overal voor moet betalen. We geven vooral geld uit aan het eten, waarbij we regelmatig onderweg wat gaan eten. De tijd lijkt hier veel sneller te gaan dan thuis. Ook hier weer de excursie door de tuin van deze mensen was van 12 tot 14 uur en dan moesten we nog wat gaan eten.

Maar goed wat een ervaring om zo dichtbij de elanden te kunnen staan en ze ook nog te mogen voeren. De kinderen vonden dit heel leuk om met een wortel in hun mond de eland de wortel op te laten eten. Ook waren er twee elandjongen die eerst een fles melk kregen die ze binnen 5 seconden leegdronken. Daarna mochten wij ze bladeren geven en konden we heel dichtbij komen. Ook waren er rendieren, waarbij het mannetje goed liet zien wie de baas was. Hierdoor mochten we nu niet in het verblijf, omdat het niet verstandig was.
Daarna ook nog naar het verblijf van de husky’s, wat dan toch weer een hele andere ervaring was. De honden waren zo enthousiast dat ze hard blaffend heen en weer rende in hun hok. Onze gids schreeuwde een paar keer hard naar ze en dan waren ze weer wat stiller. De kinderen vonden het vooral leuk aan het einde toen iedereen al wat door was om echt contact te maken met de honden. Zelfs Joyce had een hond gevonden die ze erg leuk en grappig vond.
Als klapper had hij ook nog 2 wolfshonden die erg schuw waren, maar zich mooi lieten zien. Het was een erg leuke ervaring om zoveel dieren op deze manier te kunnen bewonderen. Het is niet op foto vast te leggen om zo dichtbij de elanden te staan.

Toen was het tijd om wat te eten te zoeken, we hadden wat gevonden maar hier bleek de keuken net dicht te zijn. We komen terecht bij een wegrestaurant voor motormuizen en hebben daar heerlijk gegeten. Hele aardige mensen en simpel maar heerlijk eten. Daar konden we wel even mee verder voor onze reis naar onze volgenden locatie. Onderweg komen we maar weinig dieren tegen, maar des te meer meren en bomen, bomen en nog meer bomen. Joey is ervan overtuigd dat in Zweden de meeste bomen staan van de hele wereld.

We rijden twee keer een stukje door Noorwegen waar we nog een geocache zoeken en vinden. Toch leuk als je dan in de buurt bent je ook even een kijkje kan nemen in Noorwegen. Dan weer op pad naar onze volgende bestemming de supermarkt waar we 10 voor 6 nog even snel binnen stappen voordat hij dicht gaat om 18:00 uur. We zijn wat later dan eigenlijk het plan was, maar gelukkig hadden ze bij aankomst een speciale brievenbus voor mensen die na 18:00 uur pas aankwamen.

Het huis waar we nu zitten is ook weer fantastisch met een geweldig uitzicht, veel ruimte en nu ook weer een sauna. Het gaat wel wennen hoor zo dat ritme van overdag lekker op pad en dan ’s avonds nog even lekker de sauna in. Morgen om 18:00 uur worden we verwacht bij de receptie om op elandensafari te gaan. Wie weet zien we er morgen nog 1 in het wild.

Geschreven door DeBelletjes