Vandaag gaan we al vroeg op pad om met een gids de canyoningen tocht te gaan doen voor de echte beginners, gezinnen en kinderen vanaf 5 jaar. We weten inmiddels dat Fransen toch wat andere standaarden hebben dan dat wij gewend zijn en we het beginnersniveau waarschijnlijk wel uitdagend genoeg zullen vinden.

Dus Madde, Tam en de kinderen gaan samen op pad om dit avontuur aan te gaan. We waren netjes op tijd op de afgesproken plek en precies om half 10 stopt daar de bus van Remy https://www.mycanyon.fr/canyoning-famille-annecy/
We maken kennis met elkaar en hij vraagt naar de watervaardigheden van onze kinderen in gebrekkig Engels.

Dan is het tijd om onze wedsutes aan te trekken, wat nog een flinke klus was. Maar dan zijn we toch allemaal aangekleed en klaar de instructies vanuit zijn bus. Hij knoopt een touw vast en laat dan zien hoe je van de waterval af moet abseilen. Later gebruikt hij dit touw als we terug zijn om de natte pakken aan op te hangen en knoopt hij het touw om een boom voor de volgende groep die na ons in de middag komt.

Toen gingen we op pad en kwamen eigenlijk al bijna gelijk bij de meest uitdagende afdaling aan van de hele tocht. Het was een mega-ervaring voor ons alle 6, waarbij we hebben genoten maar ook onze grenzen hebben verlegd. Wat een team waren we met zijn 6en, echt een aanrader om te gaan doen als je in de buurt bent, maar dan zou ik wel echt beginnen met het allereerste beginnersniveau. Het was mooi hoe iedereen elkaar hielp en aanmoedigde om er ook van te genieten ondanks dat het spannend was en ook koud 😊

De mannen Jos en Bert zijn als wij bezig zijn met deze uitdaging het meer van Annecy aan het rond fietsen. Als wij klaar zijn is het niet een uur later, maar is het ineens 3 uur later. In die tijd hebben de mannen op het gemakje de fietsen gehuurd en de ronde om het meer gefietst en konden we met zijn allen uit het vuistje bij ons op het terras de verhalen vertellen en onze buiken vullen.

Jos heeft de smaak te maken en nodigt Madde uit om nog een rondje met hem te gaan fietsen, we hebben de fietsen nu toch nog de hele middag. Dus zo gaat Jos nog een keer het meer rond met Madde en zelfs de berg op naar Col de La Forclaz. Ondertussen hadden wij het naar ons zin bij het meer en dacht Joey dat hij ze zag fietsen aan de andere kant van het meer.

De tijd vliegt voorbij nog een paar dagen en dan zit het er weer op. Morgen wordt een rustige dag, waarin we de dag samen afsluiten om te vieren dat Jos en Tam die dag alweer 6 jaar getrouwd zijn. Dit jaar geen Efteling, maar om het hier in Frankrijk te vieren is ook geen straf.

Geschreven door DeBelletjes