Vandaag gaan we klimmen met zijn vieren, Jos en ik worden rond 07:00 uur wakker door een keiharde knal van de onweer. Dat was duidelijk niet onze wekker en het was ook duidelijk niet droog. We hebben de kinderen laten slapen terwijl de wekker al was gegaan, maar we verwachte dat we gebeld zouden worden dat het niet door zou gaan in de ochtend. En jawel hoor iets na 8’en werden we gebeld dat het klimmen van 9:00 uur niet doorging en verzet zou worden naar 13:30 uur. Toen hadden we ineens alle tijd om te ontbijten en voor de kinderen om naar de Kids club te gaan wat ze gisteren zo leuk hadden gevonden.

Zo konden wij alvast wat opruimen en schoonmaken voor ons vertrek van morgen naar huis. Wat hebben we een leuke twee weken gehad en wat zijn ze voorbij gevlogen. De vakantie had alles wat je kunt verwachten op de vakantie, andere omgeving, zon, strand, water, bergen, mooie omgeving, lekker eten, quality time met zijn vieren. avontuur, ijs, vriendjes, laat naar bed en een net te hard bed. Echt een top vakantie waar we met veel plezier aan terug gaan denken de komende periode en we al uit kijken naar de volgende vakantie of weekendje weg.

Na de kids club wilde we nog een keer wandelen met zijn vieren door het natuurgebied, maar dit bleek afgesloten te zijn met linten en waarom geen idee dat stond er niet bij. Dus dat ging jammer genoeg niet door, dus toen nog even heerlijk bij het meer gezeten. Er was niks meer te merken van het regenachtige weer van vanmorgen. Het was heerlijk warm en zonnig, snel eten en op naar de locatie waar ze op ons wachten om te gaan klimmen.

We kwamen uit bij een parking die een pad had naar de rots waar we eerder geweest waren toen we een bezoek hadden gebracht aan de Cascade. Dit was ook de rotswand waar we op het idee kwamen om ook te gaan klimmen met de kinderen. We begonnen met het passen van passende schoenen en dat was best een uitdaging. Bepakt en bezakt met onze spullen vertrokken we naar de klimrots.

Wow die Joey die klom zo naar boven, waar we er daarna achter kwamen dat we hem nog niet hadden verteld hoe hij weer beneden kon komen. Met wat hulp van Jeromme lukte het hem om naar beneden te komen en de keren daarna ging het hem steeds makkelijker af. Waarbij hij de laatste keer springend naar beneden ging.
Bij Joyce ging het op haar eigen bijzondere manier, waarbij ze in het begin heel veel moppert en aangeeft dat het niet lukt en ze het niet kan. Maar wel steeds nog een keer wil om vervolgens de laatste keren al het geleerde op te pakken en zo omhoog en omlaag te klimmen. Wat een leuke ervaring was dit om samen met de kinderen te doen!

Op de camping hebben ze nog even gespeeld met hun vrienden waarna we de laatste maaltijd in Frankrijk hebben gegeten en Jos met de kinderen nog even naar het meer is gegaan voor de laatste keer, nu nog even wat inpakken en dan is het morgen weer afgelopen.

Geschreven door DeBelletjes