Het was wederom koud vannacht. Het is wel zonnig.
De camping was een mooi plekje, maar ik kom er niet meer. Ik ben best wel iets gewend, maar het sanitair was gedateerd. Van na de oorlog. En dan bedoel ik WOI.
Er was dus alleen maar een hurktoilet. Als ik er aan denk ruik ik hem weer. De douche heb ik, geheel tegen mijn gewoonte in, overgeslagen. Dan moet het wel heel erg zijn, en dat was het.
Maar zoals gezegd; een mooi plekje tussen fruitbomen naast de begraafplaats. Lekker rustig zou je denken, maar de boeren waren tot laat in de avond nog met tractoren in de weer.

Het is de eerste kilometers nog aardig klimmen.
In Jussey ga ik naar een bar voor koffie en het eten van de sandwich, welke ik bij de boulangerie had gekocht.
Ik ga binnen zitten bij alle andere oude mannen. Buiten zit een mevrouw met haar hondje in de kou een sigaret te roken en driftig krasloten open te krassen.
De plaats is groter dan ik aanvankelijk dacht toen ik er binnen reed.

Ik hoor onderweg honden blaffen in een bos en zie een man met een oranje jas lopen. Dat betekent maar één ding. Jacht.
Even verderop staat een bord. Chasse.
Langs de weg zitten, verdekt opgesteld, jagers op verhogingen in oranje jassen klaar met hun geweer. Het valt me op dat het niet alleen mannen zijn. Sommige mannen zitten er gezellig met hun zus, moeder, oma, vriendin, vrouw of maîtresse.
Je verwacht het niet hè.
De mannen houden wel het geweer vast. Dat dan weer wel.
Elke keer als ik zo’n verhoging passeer roep ik heel hard ‘hallo’ en ‘bonjour’. Ze mochten eens denken dat ik wild ben.
Ik vind er wel wat van. De beesten hebben geen schijn van kans. Het is gewoon prijsschieten. Het heeft volgens mij niets met wildbeheer te maken, maar is het voor hún plezier. Ik heb het niet gevraagd, want met een jager in discussie gaan is niet verstandig, naar wij dachten.

Bij Corre begint het ‘canal de Voges’ wat ik kilometers volg tot aan de camping. Het is een prachtig rustig fietspad met tientallen sluisjes waar ik telkens even omhoog moet. De rest is allemaal vlak.
Het nadeel is dat er geen dorpjes langs liggen om wat te drinken. Ik heb mijn lunch in Jussey al gekocht en eet het bij een van de vele sluisjes op.

In Corre kruis ik ook weer de ‘groene route’, maar nu herken ik niets.

Om 16:15 ben ik op de vier sterrencamping met een normaal toilet en normale douche.

Muziek van de dag:
Les Passagers - Berry

Totaal 2571 km 12223 hm

Geschreven door Op-fietse