Vannacht is er wat regen gevallen. Deze morgen is het bewolkt.

Er stonden ook Nederlanders, die naar Bologna gevlogen waren en nu naar Nederland terug fietsten. In Italië was het heel erg warm geweest. Dus.

Na het beladen van de fiets ben ik eerst weer terug naar het centrum van Dillingen gegaan om iets te eten bij een bakker.
Daarna weer omgekeerd en de route weer opgepakt.

Na een laatste blik op de Donau krijg ik zeker 10 vlakke kilometers voor me. Daarna gaat het weer omhoog met wat heuvels.
Na Welden volgt een lekkere afdaling.
Iets verder drink ik in Adelsried een Kaffee bij een Metzgerei. Aan de klantvriendelijkheid moet nog gewerkt worden.

Dan verder richting Augsburg, maar daarvoor eerst langs Gersthofen. Het wordt al drukker met verkeer.
In Gersthofen ga ik eerst met mezelf in overleg wat te doen. Een Kaffee en Erdbeertorte is nodig om de rust te bewaren. Ik ben redelijk vroeg.

Plan één is naar de camping boven Augsburg gaan.
Augsburg is een grote plaats en een bezoek zou de moeite waard zijn.
Dat betekent met de Mittagsruhe bij de camping aankomen en wachten. Daarna alles opzetten en dan naar Augsburg met een bus of op de fiets.

Plan twee is eerst naar Augsburg fietsen, de stad bekijken en daarna verder. Er is op redelijke afstand geen camping, dus moet ik op zoek naar een kamer.
Ik bel naar Hong bij Asian House in Königsbrunn onder Augsburg. Men heeft nog een kamer beschikbaar.
Ik kies voor plan twee.

Van Gersthofen gaat het via een gravelpad tussen bomen langs de Lech naar Augsburg. Verderop afslaan naar het centrum.
Het is er druk met verkeer. Van de rust en de vogeltjes op het platteland naar de drukte van de stad. Ik dacht dat ik gek werd.
Verder valt ook Augsburg me tegen. Als er al een te bewonderen gebouw is, staat het geheel of gedeeltelijk in de steigers. Zoals gezegd druk met (geparkeerde) auto’s en kliko’s. Waar is Daniel Koerhuis als je hem nodig hebt.

Ik beland nog in een kerkdienst, welke voor televisie wordt opgenomen. De voorganger of pastoor of wat dan ook doet erg zijn best om heel onheilspellend te klinken. Als ik hem zo hoor gaan we allemaal naar de verdoemenis. Het wordt me teveel en ik fiets weer terug langs een straat waar net een feest is geweest en ze allemaal kleding tussen de huizen hebben gehangen, wat erg leuk is als je ervan houdt.
Ook kom ik langs klimaatactivisten, waar ik dan wel weer sympathie voor op kan brengen. Vreedzaam aandacht vragen voor een groot probleem.

Ik fiets weer terug over een rustig fietspad langs de Lech en kom ook over een bijzondere stuw.

Om 16:30 ben ik in Königsbrunn bij het adres waar een kamer op me wacht. Gästezimmer Hong. Ik moest hiervoor wel een lange drukke weg langs, met veel wegwerkzaamheden. De kamer ligt aan dezelfde weg.

Toen ik eraan kwam was er niemand. Gebeld. Voicemail. Dan maar gevraagd in het Asian eethuis ernaast.
“Warten”, zegt een Chinees.
“Ausweis !” . Hij was al goed ingeburgerd zo te horen.
Ik dacht dat hij wat gegevens wilde opschrijven, maar hij wil er een foto van maken. Daar ben ik niet blij mee. Uiteindelijk vrouw van de kamerverhuur erbij. Het moet, anders ga ik maar ergens anders naar toe.
Ik zal het Duits besparen wat ik toen allemaal tegen haar gezegd heb. Ik heb vast wat naamvallen verkeerd toegepast, en dat niet alleen.
Conclusie: het moest toch. Polizei enzovoort.
Met een sigaret in de mond, hoofd een beetje scheef in verband met de rook, maakt de Chinees een foto van mijn paspoort.
Ik geef de vrouw het geld en ze laat het wisselgeld door haar zoontje brengen. Ze wil me nicht mehr zien, naar wij dachten.

Verder is het een goede kamer op de begane grond bij het parkeerterrein waar de auto’s af en aan rijden om maaltijden af te halen. Op een keer is het wel weer rustig. Er is ook een televisie, die het niet doet. Maar verder alles goed voor een redelijk bedrag.

Om 20:00 gaat het regenen. Ik zit droog.

Geschreven door Op-fietse