Ik kon gisterenavond de slaap moeilijk vatten. Er was een man (Hollander !) om 22:00 nog bezig met zijn caravan. Klep open, watertank eruit, klep dicht, water vullen, klep open, watertank erin, klep dicht, ander luikje open, spullen eruit, enzovoorts enzoverder. Een half uur lang.
“Of het allemaal lukte”, vroeg ik. “Ik wil slapen”. Toen hij ermee doorging vroeg ik of ik hem moest helpen.
Dat hoefde niet.

Het is fris, maar droog en onbewolkt. De zon moet zich ergens bevinden, maar ik zie hem nog niet.

Ze hebben hier in de Bourgogne mooie grote witte koeien. Charolais.
Die willen ze ook wel eens los laten lopen (veeroosters). Zo stonden er een paar op het fietspad. Ik moest me ertussendoor bewegen. Voelde wat ongemakkelijk. Ze zijn best groot. Maar ze blijven gelukkig staan en kijken me verbaasd aan. Eén kijkt wel heel erg ernstig. Dat was niet ‘la vache qui rit’.

Na Ouroux-sur-Saône volg ik weer een stukje over een spoorbaan, waarvan een fietspad is gemaakt.

Chalon-sur-Saône kom ik binnen via een brug over de ….…. Saône. Ik heb verder weinig van de stad gezien. Had ik even geen zin in. Er komen nog wel meer steden.
Door naar de Voie Bleue Moselle-Saône.

Verderop is er een Route Barree. Ik vraag een vrouw waar ik heen moet. Ze zegt dat ze er vanochtend gewoon doorheen gefietst is.
Dat kan dus inderdaad. Niks aan de hand. Ze hebben alleen op de Franse manier hier en daar wat split op stukken asfalt geplakt.
En nu moet er nog een mannetje komen om het bord weg te halen, want dat stond niet op de bon, en nu moet er weer een nieuwe bon gemaakt worden, maar de man die dat moet doen is ziek, dus dat duurt nog wel even. Vooral ook omdat zijn collega het niet wil overnemen, want het staat niet in zijn functiebeschrijving.

Om 13:00 stop ik in Allerey-sur-Saône voor het menu du jour. Wat het is kan ik niet ontdekken. De serveerster noemt alles op, maar te snel en ik vraag of ze het op kan schrijven. Ook dat kan ik niet ontcijferen. Ze wijst naar een bord van mijn buurman. Ik zie frites liggen, wat later penne blijkt te zijn, en zeg dat het goed is.

Naar de eindbestemming toe is het nog flink tegen de wind in fietsen langs een kanaal. Het is koud. Je kan het met recht een frisse wind noemen.

De toegangsweg naar de camping is een gatenkaas. Ik had van een drie sterren camping meer verwacht.
Het is er, door de regen van gisteren, enorm modderig. Ook de plek die ik krijg toegewezen is een en al blubber. Ik terug.
Ik heb uiteindelijk een grote plek met modder en stenen met net een beetje gras waar mijn tentje kan staan. Naast Nederlanders met caravan en twee boxers. Lieve honden. Ze hadden gelukkig al gegeten.

Muziek van de dag:
Another day, another road - Cuby and the Blizzards

Totaal 2300 km 11258 hm

Geschreven door Op-fietse