Het werd gisteren al vroeg wat frisser.
Zo ook deze ochtend. Alles nat en klam. Het is erg heiig.

De camping heeft volgens het boekje nieuw sanitair. Ik sta dan denk ik op een andere camping, want het is nog steeds dezelfde oude meuk als van elf jaar geleden. Het kan er net mee door.
Deze en de afgelopen campings moest ik ook voor mijn eigen toiletpapier zorgen. Nu was ik wel voorbereid, maar de voorraad raakt op. En dan moet ik zo een pak van 6 rollen kopen ? Waar laat ik die ? Dat zijn wel de praktische problemen waar je tijdens zo’n fietsvakantie uren druk mee kan zijn.

Ik ben later weg dan normaal en heb een hoop kilometers op de planning staan. Maar toch eerst naar de bakker voor mijn ontbijt en om een beetje op te warmen.

Ronald, die ook hier heeft gestaan, vertelde mij dat hij gehoord had dat de camping in Domrémy-la-Pucelle gesloten is.
Ik kijk op de website, en dat klopt.
Dat was mijn einddoel van vandaag.
Ik moet dus iets anders verzinnen. Er zijn verder weinig campings, behalve één nog verder doorfietsen, buiten de route om, naar Neufchâteau, maar dat zie ik niet zitten.

Vanuit Saint Mihiel is het een paar kilometer klimmen. Het landschap is trouwens een wasbord. Klimmen, dalen, klimmen enzovoort. Vermoeiend.

Het gaat eerst weer over de gewone weg en bij Pont-sur-Meuse weer een tijdje langs een kanaal. Bij Commercy weer de gewone weg op.
Commercy laat ik rechts liggen en ik fiets door tot Euville, waar ik om 11:30 stop voor koffie en een broodje met iets. Dat blijkt een soort van koud worstenbroodje te zijn, maar dan anders. In ieder geval iets met vlees. Niet kijken en ruiken, gewoon opeten dus.
Ik ga binnen zitten. Buiten wordt stevig gerookt en gevapet alsof hun leven ervan afhangt, wat natuurlijk ook zo is.
Het is ook wel leuk om te zien hoe het interieur van zo’n gelegenheid er uit ziet en wat voor mensen er binnen zitten/hangen.

Ik bel voor een kamer voor vanavond. De eerste poging lukt niet, maar de volgende wel, en deze is in Domrémy-la-Pucelle.
Ik reserveer en ga op hoop van zegen om 13:15 weer op pad.

Ik haal nog een stempel in het gemeentehuis. Ik klop maar op een willekeurige deur en vraag om een tampon. De dame vraagt zich af wat ik kom doen, maar met mijn perfecte uitleg in het Frans lukt het me om met stempel het pand te verlaten.

Onderweg zie ik in een weiland nog een kudde ooievaars. Wel mooi.

Het water raakt op en in Frankrijk is er op elke begraafplaats wel een kraantje. Even door laten lopen en je kan weer verder met volle bidons.

Als ik in Domrémy-la-Pucelle aankom fiets ik even het dorp in. Hier staat het geboortehuis van Jeanne d’Arc. Het huis kan je bezoeken, maar dat heb ik niet gedaan. Ze is geboren rond 1412 en het is dus een heeeeel oud huis. Daar ga ik niet voor betalen !

Ik kijk nog wel even in een kerkje vlakbij.
De pastoor wil hier mij ook de biecht niet afnemen. Ik ben te oud. Hij doet alleen kinderen.

Om 17:00 kom ik aan bij het huis waar ik de kamer heb afgesproken. Niemand aanwezig.
Ik pak een stoel uit de tuin en wacht het af. Na een kwartier komt er een man aan om mij binnen te laten.
Eerst de fiets in een aparte ruimte en dan naar de kamer in het huis uit 1860. Het heeft de Grande Guerre dus overleeft en ook WOII.
Er zijn twee kamers. De ene kamer heet ‘Napoleon III’ en de andere ‘Victor Hugo’. Ik heb Victor Hugo. Die heeft ‘les misérables’ geschreven. Dat is toch een beetje de ellende op je afroepen zou ik zeggen.
Victor Hugo leefde in de 19e eeuw. Het huis komt ook uit die tijd en zo ziet de kamer er ook een beetje uit.
“Zou het hier stoffig zijn ?”
Het valt wel mee. Er is ook een douchecabine met een massagedouche. Althans, daar lijkt het op. Het water komt uit allerlei gaten, maar niet uit die, die ervoor bedoeld zijn. De gewone douchekop doet het gelukkig wel.
Er staat een kleine TV, waar ik naar een Frans kookprogramma kan kijken.

Verder vandaag droog en warm.

Muziek van de dag:
J’aime la vie -Sandra Kim


Totaal 667 km 1930 hm

Geschreven door Op-fietse