Het was niet zo’n koude nacht. Het heeft wat geregend, maar alles is weer droog gewaaid. De zon schijnt en het beloofd de hele dag zo te blijven.
Ik ruim rustig alles op, eet mijn broodjes en haal de fiets uit de Fahrradgarage. Deze stond helemaal vol met fietsen. Er werd aangeraden de fiets hier te stallen vanwege diefstal. Ik had hem er als laatste ingezet, dus kon er als eerste weer uit.

Na de camping volg ik een stukje fietspad langs de Rijn tot bijna de brug over de Rijn bij Keulen. Daarna via Rodenkirchen en andere plaatsen naar Fischenich.

Het is wel allemaal stedelijk gebied. Dus geen mooie uitzichten. Wel op een gigantisch complex met flats. Verdichting noemen ze dat. Lijkt me in deze tijd van Corona niet goed om mensen zo dicht op elkaar te pakken. Sowieso niet. Voor de bewoners op de hogere verdiepingen zal het uitzicht wel fabelhaft zijn denk ik.

Bij Fischenich is het weer een kilometertje klimmen door de Schmittenstrasse. En als je dan denkt dat het bij de kruising van de Sandkaulerweg is afgelopen. Vergeet het maar. Het gaat nog even door.

Daarna wordt ik het bos weer ingestuurd bij wat meren. Eerst via een pad met los zand. Speciaal voor mij er neer gelegd. Er was zo te zien nog niemand anders overheen gegaan. Verderop weer een gewoon keien- en grindpad.
Er moeten in dit bos ook wel wilde zwijnen rondlopen, gezien de omgewoelde bosranden.
Even verder bij Lechenich neem ik een lange koffiebreak.

Daarna verder door vlak landbouwgebied over landbouwwegen. Erg rustig, behalve van Jacobswüllesheim naar Stockheim. Dat is weer zo’n weg waar te hard wordt gereden en hier en daar monumentjes bij bomen zijn neergezet voor mensen die zich daar dood hebben hebben gereden (of een niets vermoedende fietser).

Van Stokheim gaat het Noordwaarts naar Düren waar ik over de Rur-Radweg langs fiets. Ik koop nog wat fruit in de Hilal supermarkt en ga dan door naar de camping in Echtz.

Ik moet nog even zoeken naar de ingang, maar ik moet me melden bij het restaurant bij een ligweide bij een strandbad. Daar is ook het veld om mijn tent op te zetten.
Ik ben er om 16:00 na 65 rustig gefietste kilometers (afgezien van de heuvel bij Fischenich).
Er is verder nog niemand. Het toiletgebouw moet voor mij worden opengemaakt. Uit de kraan komt bruin water. Er is dus even niemand geweest. Ik heb vijf minuten alle kranen even open gezet en toen zag het er weer een beetje als gewoon water uit.
Als je warm wil douchen moet je naar een ander gebouw gaan op de eigenlijke camping, waar het volstaat met allemaal vaste caravanplaatsen. Daar is één douche met warm water. Er is overigens bijna geen mens te zien.
Wel een hond die kan blaffen en dat ook de hele tijd doet. Die zal toch ook wel een keer moe worden ?

Ik ben en blijf de enige kampeerder. Het koelt af, maar daar trekken de vleermuizen zich niets van aan en fladderen vlak boven mijn tentje.

Geschreven door Op-fietse