Ik ben al vroeg wakker door het verkeer over de weg aan de andere kant van de Neckar. Gisterenavond was het hier stil.
De zon komt er aardig door.

Ik volg een fietspad wat veelal onder bomen langs de Neckar loopt. Wel lekker want de zon schijnt en het is al aardig warm.
Na anderhalf uur sta ik in Hirschorn en eet bij de bakkerij bij de Edeka een broodje. De dame achter de toonbank heeft een nare hoest. Ik hoop maar dat het goed komt. Met mij.
Maar natuurlijk ook met haar.

Bij Obrigheim klim ik het dorp, na 50 km, in om even te rusten. Ik probeer voor vanavond een kamer te krijgen, omdat er regen voorspeld wordt, maar krijg geen gehoor. Later probeer ik het nog eens als ik het adres heb gegoogled. In het boekje stond een verkeerd nummer. Er is plek, maar na 17:30 of voor 17:00.

Ik fiets door naar Bad Wimpfen waar ik wil kijken, omdat het een mooi plaatsje moet zijn en ik nog wat tijd heb. Ik kom er ter plekke achter dat ik dan wel omhoog moet fietsen. Daar heb ik even geen zin meer in met deze hitte. Het is inmiddels 33 graden. Vakwerkhuizen en terrassen kom ik ergens anders ook wel weer tegen.

Bij het overnachtingsadres kom ik op tijd aan. Ik heb nog nooit zo naar een douche verlangt als vandaag.
Even na mij komt ook een Duitse man, die ik eerder bij de Edeka had gezien, toen ik een literpak jus d’orange stond op te drinken.
“A, sie sind der Holländer”
Ik kon het niet ontkennen.

Ik ga eten bij een Italiaan en zit eerst ganz allein. Later komt ook de Duitser, die op hetzelfde adres verblijft.
We kletsen wat over het fietsen en waar we vandaan komen. Hij vraagt aan mij hoe oud ik denk dat hij is.
“Das durf ich nicht zu sagen”.
Hij denkt dat hij wel wat ouder is dan ik ben.
Hij is 80 jaar. Ik mag hopen dat ik er stukken jonger uit zie !
Hij heeft vandaag 88 kilometer gefietst. Op een gewone fiets (zonder accu dus).
Zu hause macht er auch alles op de fiets. Nur grosse Sachen met de auto.
Zo blijf je wel fit. En hij zegt dat zijn vrouw goed voor hem zorgt, en ook dat hij af en toe er alleen erop uit moet gaan.

Geschreven door Op-fietse