“Jij hebt zeker ook wakker gelegen vannacht?”, vroeg een campinggast.
Ik had wel lawaai gehoord vannacht. Hij had het over harde muziek, maar ik kon het geen muziek noemen. Muziek wordt met en door echte muzikanten gemaakt en daar was hier zo te horen geen sprake van.
Maar goed. Ik had er niet van wakker gelegen. Nadat hij klaar was met klagen ben ik gaan inpakken.

Ik ben via Alphen over het Bels Lijntje naar en door Baarle Nassau en Baarle Hertog gefietst. Dit is een vrijwel kaarsrecht fietspad over een voormalig spoorlijntje van Tilburg naar Turnhout.
In Baarle Nassau en Baarle Hertog ben je dan weer in België en dan weer in Nederland en dan weer in België en dan weer …..
Leuk en apart, maar daar is dan ook alles mee gezegd.

Bij de grens heb ik westelijk aangehouden en ook nog een deel van de Doden Draad route gefietst. Dit is de versperring, onder stroom, uit WO I die de Duitsers in 1915 hadden neergezet om de vluchtelingen tegen te houden. 200 kilometer ! Er zijn ongeveer 1000 slachtoffers mee gevallen. In 1914 kwam de vluchtelingenstroom van Belgen naar Nederland op gang. Uiteindelijk heeft Nederland toen één miljoen Belgen opgenomen ! Dus het kan wel, als je maar wilt.
Hier en daar staat nog een stuk prikkeldraad voor de geïnteresseerde toerist, zoals ik.

Na 22 km ben ik in Ulicoten en begint het te motregenen. Buienradar geeft aan dat het komende uur heel hard en vooral veel gaat regenen, dus ik ga ergens binnen zitten voor een koffie. Als het nog niet droog is bestel ik een stokbroodje gezond, welke bijna een halve meter groot blijkt te zijn.

Er schuilen ook wat luidruchtige amateurwielrenners. Deze beginnen met voor elk twee bier. Het moet nog 12:00 worden. Daarna weer elk twee bier en een kelkje om het af te leren.
Ik heb een donkerbruin vermoeden dat het fietsen maar een smoes is voor moeder de vrouw om op café te gaan.
Het regent inmiddels pijpenstelen.

Als het weer een beetje droog is ga ik weer verder. Ook een stukske door België. Al gauw begint het weer dusdanig te regenen dat ik mijn regenpak weer aan moet doen.

In de buurt van Zundert kom ik ook door Oekel. Waar ken ik dat van ? Natuurlijk, van Sjef van Oekel. De televisieheld uit mijn jeugd.
Pardon reeds. Als het ware. Waar heb dat nou voor nodig ? Ik ben ook maar een gewone boerenlul. Gé (Braadslee), wat heb je dat weer heerlijk ontdooid !
Met Gerrit Dekzijl, Boy Bensdorp en Evert van der Pik. Allemaal creaties van de onvolprezen Wim T Schippers.
En ook Barend Servet niet te vergeten.
De aflevering met Donna Summer met “the hostage” in van Oekel’s Discohoek is de moeite waard om nog eens terug te kijken. Dat vind ik nou leuk ! Beter dan alle herhalingen op televisie deze zomer, naar wij dachten.

Ik kom uiteindelijk aan op Camping Zonneland bij Nispen. Het is dan weer droog. De camping ligt in het bos en kan er mee door.

Geschreven door Op-fietse