(Te)veel kilometers, een stilstaande wagon en op de koffie.

Als ik het terrein van de abdij afrij zie ik dat de deur van het toegangsgebouw open staat. Het is de receptie en winkel ineen. Dezelfde bruine pater zit achter de balie. Ik betaal 5 euro voor de nacht en krijg nog een stempel van hem. Daar blijft het bij.

Ik fiets verder richting Compiegne maar ga eerst nog een stukje verkeerd. Mijn routeboekje is uit 2013, daar zal het aan liggen denk ik. Ik kom toch weer vrij snel in Bailly uit. Vandaar naar Compiegne, door ook nog een mooi stuk bos.
In Compiegne heb ik alleen de Jacobskerk bezocht, waarin veel houtsnijwerk. Er was nog wel een dienstje met alleen de koster als deelnemer. Daar moet geld bij.

Ik ben nog een stuk (12 km) heen en weer gefietst naar Clairiere de l’Amistice, de plek met de treinwagon, waar de capitulatie van de Duitsers op 11 november 1918 is getekend, wat het einde betekende van de Eerste Wereldoorlog. Ik kan voor het luttele bedrag van 7 euro ! naar een treinwagon in een gebouw kijken. Er is ook een kleine tentoonstelling over de Eerste Wereldoorlog.
Er is niets te zien van de vernederende wapenstilstand die de Fransen op 22 juni 1940 moesten tekenen. Hitler had de treinwagon terug laten zetten en was er zelf bij aanwezig.
Merkel en Macron waren er in november 2018 om het einde van de Eerste Wereldoorlog te herdenken. Ik was er nu dus ook, maar zonder fanfare en pers.

Na Compiegne is het af en toe flink werken om de heuvels op te komen.
Er is nog een omleiding vanwege een route barree, die ik op goed geluk negeer. Na een paar kilometer blijken ze inderdaad met de weg bezig te zijn. Ik kan gelukkig langs de wegwerkers fietsen. Pas de problem.

Er moet iets buiten Mouy een camping liggen. Dat klopt, een paar kilometer naar het zuiden ligt camping Parc Naturel de Week End. Er is niemand bij de receptie. Het is inmiddels al 18:30. Een paar mannen zijn aan het jeu de boulen en wijzen me een plek. Daar staan nog twee Nederlandse fietsers.
De twee fietsers komen uit Rotterdam en fietsen naar het noorden. ‘s Avonds nog gezellig koffie met ze gedronken en de fietsvakantieverhalen uitgewisseld.

Geschreven door Op-fietse