Als ik wakker wordt klettert de regen op het dakraam. De weerapp geeft aan dat het droog is. Dat wordt het uiteindelijk wel.
Alles weer op de fiets laden en na een koffie weg voor de laatste etappe onder een zwaar bewolkte hemel.

Het is ook mistig en het miezert en het is weer een bergetappe met vele colletjes.
Het fietstraject wijkt vanaf Melide af van de wandelaars. Dus zoveel als ik er gisteren zag zie ik niet meer. Ja, een enkele, maar die zal wel verdwaald zijn.
In Arzua, een wat groter plaatsje, stop ik even en neem ik de krant met zaterdagbijlage door.
In Touro ben ik rond het middaguur. Het is het nog even zoeken en vragen naar een gelegenheid waar ze wat te eten hebben. Uiteindelijk zit ik even later als enige klant achter een omelet en een cola in Casa Louzao. De televisie staat aan op voorbeschouwingen van het voetbal en er volgt een wedstrijd van Real Madrid tegen Levante.
Ik wil best de aankomst in Santiago nog even uitstellen, maar dit duurt te lang. Als Levante na een kwartier het eerste doelpunt maakt, hoor ik:"gooooooooooooooooooooooool". Toch mooi dat enthousiasme. Kom daar maar eens om bij 'sport in beeld'.
Daarna weer weg voor de laatste 30 km.

Het landschap is een stuk groener geworden en er staan heel veel eucalyptusbomen.

Gelukkig klaart het wat op. Het is niet warm en dat is wel fijn, want het is ontzettend heuvelachtig. Ook deze laatste dag krijg ik niet voor niks.

Vlak voor Santiago wil ik nog een stempel halen, want je moet op de laatste 100 km er minimaal twee per dag hebben. Op het traject waar ik nu fiets is alles dicht en zijn het maar kleine dorpjes waar iedereen de hele dag siësta houdt.
Waar dat nog zou kunnen is een begrafenis bezig. Ik heb ze er maar niet om gevraagd.

Om als fietser Santiago in te komen moet er ook flink geklommen worden. Ik ga lopen, want het is me echt te steil.
Ik ben even de weg kwijt, maar vind snel de VVV. Die helpen me aan een stempel, de weg naar de kathedraal en naar de camping.

Maar eerst naar het plein van de kathedraal, die overigens in de steigers staat.
Iedereen fotografeert elkaar en ik vraag aan iemand of ze foto's van me wil maken.
Geloof het of niet, plots komt Jean Michel ertussen staan !
Hij was gisteren verder doorgefietst dan ik, maar is in Santiago de weg kwijtgeraakt, en daardoor wat tijd verloren en komt dan gelijk met mij aan.

We gaan samen naar het bureau waar ze het compostellaat afgeven.
Er staat een nog langere rij dan bij de Fata Morgana in de Efteling in het hoogseizoen. Morgenvroeg weer een kans.
We drinken samen wat op een terras en gaan dan naar de camping. We rijden tegen het verkeer in, maar dat maakt ons niets uit. Maar wel de guardia civil die even verder op staan.
Om ze af te leiden zeggen we dat we de weg naar de camping kwijt zijn. Ze wijzen ons allervriendelijkst de weg.

De camping ligt ongeveer 3 km buiten het centrum en ik sta tussen de eucalyptusbomen.

Overigens is mijn franse fietsmaat drie weken ouder dan ik ben, en gestopt met werken. Als ik zeg dat ik in Nederland nog 7 jaar mag doorwerken kijkt hij me eerst verbaasd en dan medelijdend aan.

Geschreven door Op-fietse