Regen, een kapotte tentstok en een gezellige muzikale avond.
Volgens de weersverwachting wordt het een regenachtige dag, met ook nog onweer.
Vannacht is het droog gebleven, dus ik kan de tent droog inpakken. Ik ben vanwege het verwachte weer vroeg opgestaan en ga om 7:45 weg met bewolkt weer, maar droog.
De bedoeling was om naar de camping bij Condé-s-Vesgre te gaan, maar ik had van andere fietsers gehoord dat deze was opgeheven. Ik ga nu naar Goussonville, een stuk ervoor, dus wat minder kilometers.
Het begint al gauw te regenen en ik trek onder een afdakje in Marines mijn regenpak aan. Het regent aardig door, ook met onweer, tot 12.00 als ik in Mézières aankom.
Ik heb de weg hiernaartoe ook weer aardig geklommen. Mijn regenpak is van binnen net zo nat als van buiten.
Onderweg vraag ik in een winkel nog een keer de weg. Hij zoekt het op zijn telefoon op. Dat kan ik ook wel doen, maar welke kant is het op ?
“Het is die kant op, denk ik, en je kan links of rechts gaan”,zegt hij.
“Ja, daar heb ik wat aan. Ben je niet van hier?”
Nee, hij was niet van hier en ook niet van daar. Ik heb hem vriendelijk bedankt.
Het wordt gelukkig droog, maar hou mijn regenpak aan. Ik denk dat ze in de supermarché nog nooit iemand met een regenpak aan hebben gezien, want de Fransen doen alles met de auto.
Doorfietsend blijft het droog weer. Ikzelf ben nat van het zweet, want er moet weer aardig geklommen worden.
Om 12:45 ben ik bij de camping, welke om 12:00 dicht is gegaan tot 15.30, maar na twee keer bellen doet een dame open. Er is op deze stacaravancamping nog een plek voor een tent. Ergens achteraf bij de kinderboerderij met paard, pony's, ezel en hangbuikzwijnen. Dan kan die Hollander er ook nog wel bij.
Ik wil snel mijn tent opzetten, want het dreigt weer te gaan regenen. Als ik bezig ben begint het inderdaad te regenen en ik leg alles snel onder een afdak.
Al enige tijd schiet een verbindingsstukje in een tentstok naar binnen. Dat haal ik er met een stuk fietsgereedschap weer uit. Alleen dit keer niet. Hij is helemaal naar binnen geschoten. Wat nu ? Zonder dat verbindingsstukje kan de stok niet recht komen en de tent niet staan. Ik sta vlak bij een gaashek. Ik haal daar een ijzerdraad uit en kan daarmee in de stok komen om zo het verbindingsstukje door te schuiven. Het hek is wel een beetje uit zijn verband. Ik weet niet of het hek er staat om mensen buiten of mensen binnen te houden.
Enfin, gelukkig komt het dus weer goed en kan ik de tent opzetten. Het is weer droog. Als de tent even staat begint het weer te regenen. Net op tijd dus.
Later blijkt dat ik op een verkeerde plek sta en verplaats ik hem weer.
Het sanitair op deze camping verdient niet het “groeten van Max” keurmerk. Het is vies, het stinkt, de afvoeren zijn kapot, het licht doet het maar half en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Bij mij op het veldje komen drie mannen staan. Ze hebben heel wat spullen bij zich, waaronder drie gitaren. Later op de avond vragen ze of ik wat wil drinken. Graag. Wijn, bier of whiskey ? Wiskey graag, maar niet te veel. Dat laatste hadden ze niet verstaan.
Het werd nog heel gezellig en we hebben lekker muziek gemaakt. Op een plastic tuintafel werden de vingerzetting voor de gitaar opgetekend. Zo heb ik ook weer wat geleerd. Ik had niet gedacht op deze fietstocht een gitaar vast te houden.
Een van hen sprak gelukkig wat meer Engels. Met de anderen kon ik me, met hem als tolk, ook goed verstaanbaar maken. Zack, Antoine en Jean-Charles waren gezellige lui en ik heb een leuke muzikale avond gehad.
Geschreven door Op-fietse