Ik ontbijt om 8:30 met de gastheer in zijn keuken. Hij heeft het vermoeden dat hij waarschijnlijk een mierenplaag heeft. Dat kan ik bevestigen.
Het weerhoudt me niet om rustig verder te eten en te praten over zaken die wij gemeenschappelijk hebben. We hebben beiden in dezelfde sector gewerkt en kennen dus beiden een aantal dezelfde mensen.
Zit ik toch weer over het werk te praten!! Niet doen Hans ! Je bent notabene met pensioen en blij dat je niet meer hoeft te werken.

Het is bewolkt, droog en niet koud als ik om 9:00 wegfiets. Even de weg nog zoeken, heuvel op en af, in Charleville-Mézières en ik zit na 4,5 kilometer weer op de route.

Het fietst makkelijk door en na 33 kilometer ben ik bij Sedan. Ik zoek naar een gelegenheid voor koffie. Ik kan het niet vinden, heb geen zin verder de stad in te fietsen en vervolg mijn tour.
Ik heb het windje in de rug. Ook weleens lekker.

Onderweg zijn er veel sluisjes met sluiswachtershuisjes. Die worden niet meer voor het bewaken en bedienen van de sluis gebruikt. Alles gaat automatisch. Ik kijk nog als een, best wel grote, boot een sluisje invaart. Ook dat lijkt vanzelf te gaan. De mensen van de boot zijn andere dingen aan het doen als de boot schijnbaar zelf zijn weg vindt. Je verwacht het niet hè.

Na Remily even geen Maas meer te zien. Een paar kilometer verder fiets ik er weer langs.
In Mouzon neem ik na 54 kilometer koffie met gebak. Het was een hele klus om die op te krijgen.
Ik kijk nog even in de kerk, het is tenslotte zondag, maar er is niemand om mijn zondes aan op te biechten. Dat kost overigens ook veel tijd en komt dus eigenlijk wel goed uit. Om 13:00 fiets ik verder.

Het wordt erg heuvelachtig en moet zelfs een keer stoppen om bij te komen. Dat beloofd wat verder op op de route.

Ik zie nu ook een omgekeerd plaatsnaambord. Yoncq. Dat doet men hier in plaats van omgekeerde vlaggen. Het is wel een heel gedoe lijkt mij. Moet je eerst een sleutel 12 of 14 zoeken. Er naar toe. Dan het bord losmaken, omkeren en weer vastzetten.
En dan is er niemand die tegen je zegt: “zou je dat wel doen ?”
Of dat jezelf daar vooraf eens over nadenkt.
Het moet op een keer ook weer hersteld worden, zou je denken.

Ik zie onderweg ook nog een dode das langs de weg liggen. Hij ligt er zo te zien en te ruiken al even. Das geen fijn gezicht.

En als je er dan bijna bent is de weg geblokkeerd en is er een omleiding van 5 kilometer. Ik kom dan wel langs een grote kerk bovenop een heuvel. Dat dan weer wel.
Meestal negeer ik de “route barree” borden, maar nu kon ik er echt niet langs.

Ik arriveer op de camping van Dun-sur-Meuse. Ook basic. Er staan ook andere Nederlandse fietsers. Een die ook de Maasroute in zuidelijke richting doet, en een echtpaar onderweg op de Oude Wegen route.

Met Ronald ga ik in de avond wat eten bij een Italiaan welke op loopafstand van de camping zit.

Camping is basic +, vanwege een wél schoon invalidentoilet, een zitplek en afdak voor fietsers en goede gratis wifi.

Muziek van de dag:
Paroles paroles - Dalida/Alain Delon

Totaal 500km 1190 hm

Geschreven door Op-fietse