Het overnachten in de albergue was een bijzondere ervaring. Het is een relatief oud huis met houten vloeren, die nogal kraken. Vanaf een uur of 5 begint het gekraak van de wandelaars die dan weg gaan. Normaal gaan ze zo vroeg weg om de hitte voor te zijn. Geen idee waarom ze dat nu doen. Het is nu 11 graden, bewolkt, en het wordt vandaag hooguit 18 graden.
Om 7.30 begin ik met mijn gekraak en ben drie kwartier later weg. Volgens mij was ik de laatste die vertrok.

Ik fiets via het wandelpad Belorado uit. De D120 is te druk en er rijden veel vrachtwagens.

In de dorpjes waar ik door kom is alles dicht. Ik heb nog niet gegeten en ik lust wel een koffie.
Ik fiets nog een stukje verkeerd, maar kom er gelukkig op tijd achter, en het is toevallig een vlak stuk.
Het is knap koud, zeker als ik een helling af ga. Ik zit hier op zo'n 1.000 meter hoogte.

Om 11.00 ben ik in Cerratón de Juarros en staan er wat racefietsen voor een deur van een café. Open.
Koffie, en met mijn boekje Spaans voor beginners lukt het me een broodje te bestellen. Als er gevraagd wordt wat ik erop wil gaat het me wat te snel. Doe maar, ik laat me verrassen. Het wordt een broodje omelet. Was ik wel aan toe.

De eerste paar wielrenners gaan weg, maar al gauw komt er een hele groep en wordt het gezellig druk.

Ik drink koffie bij San Juan de Ortega, ook een pleisterplaats voor pelgrims.
Er is een fietser uit Mallorca. Met de boot naar Barcelona, Jaca en dan door naar Santiago. Op zijn fiets is dat best wel een prestatie.
Hij zegt dat hij één Hollandse fietser is tegengekomen ?! Ik nog geen enkele.

Vanaf Arlazon trap ik kilometers lekker door over een vlakke weg met de wind in de rug. Maar een stuk verder is er een klim met een 14% helling. Ik ben wel een paar keer gestopt. Ik word ook een dagje ouder.
De zon is inmiddels wel doorgekomen, maar het is nog steeds niet warm.

Om 14.30 heb ik een camping 4 km voor Burgos.

Tent opgezet, douche en was en met fiets naar Burgos. Er loopt een mooi fietspad naar het centrum.
Bij de kathedraal is een beeld van een pelgrim op een bankje. Ik heb geen selfie gemaakt, maar hem mijn helm opgezet.
En dan de kathedraal van Burgos. Wat ik allemaal wel niet gezien heb ! Ik heb heel veel niet gezien ! Het is gewoon teveelos, te mooi, te overweldigend, te prachtig en te ongelofelos. Je moet er echt zelf naar toe. Ik heb er geen woorden voor.
Je krijgt er een audioguide (ook in het Hollands). Wel slim, want het is gewoon stil binnen. Iedereen loopt met het apparaat aan een oor en kijkt in het rond.

Achter de kathedraal ligt nog een kerk. De San Nicolás. Ziet er ook mooi uit hoor, maar teveel schoonheid kan ik niet meer aan.
Als ik weg ga valt mijn oog op een beeld met daarvoor drie jongetjes in een badkuip, en zie ik ook een schilderij er van. Blijkt het met het wonder van Sint Nicolaas te maken te hebben.
Ik blijf het maar verdacht vinden, met alle kennis die we nu hebben.
En dat net nu ik begonnen ben met Het Hout van Jeroen Brouwers.
Als ik de kerk uit loop stoot ik mijn hoofd tegen de veel te lage deur. Ik zal maar niet opschrijven wat ik toen zei.

Geschreven door Op-fietse