Ik ben vroeg wakker en pak alles rustig in. Alles stond lekker droog in de keuken.
Ik stop de sleutel in de brievenbus en ga goed gemutst op pad. Het is namelijk droog en zonnig deze morgen.
Onderweg zie ik zowaar wat bijzonderheden. Een aantal grafheuvels, een steen met inscriptie, een witte kerk, een oud bruggetje en iets van een oude begraafplaats.

In Rødekro moet een bijzondere steen midden in het dorp staan. Niet gezien. Wel eet ik daar een broodje met koffie bij de plaatselijke AH.

Verderop kom ik zowaar weer een oud bruggetje tegen waar zowat elke Jutlandroute-fietser een foto van maakt met de fiets erop. Ik kan natuurlijk niet achter blijven.

Het landschap en de wegen zijn vandaag afwisselend. Tegen de middag wordt het weer bewolkt.

De route voert door een voormalig interneringskamp uit 1944 (Frøslevlejren). Een soort Westerbork, maar dan anders. Er staan hier wel veel barakken en wachttorens. In een van de gebouwen drink ik koffie bij een heel oude man met een staartje in zijn haar.

Daarna ben ik al snel bij de Deens-Duitse grens en fiets rap door naar Padborg en Jarplund waar een camping moet zijn. Ik fiets te ver door, maar na de weg vragen, wat ik eerder had moeten doen, in mijn school-Duits, kom ik toch bij de camping naast de Edeka uit.
Het dreigt steeds te gaan regenen, maar de tent zet ik droog op.
Op het tentenveldje arriveren nog wat Duitse fietskampeerders.

Tsja, en dan Denemarken. Het weer viel natuurlijk tegen, maar de Jutlandroute ook enigszins.
Denemarken, althans het deel wat ik heb gezien, is ook heel leeg. Daar moet je van houden.
En schoon. Ik vroeg nog aan een Deen wat zwerfvuil in het Deens was.
“Wat is dat? “, vroeg hij.
“Dat is afval wat je al fietsend of lopend, of uit je autoraam, op straat gooit en wat vrijwilligers dan weer opruimen”.
“Nee, dat kennen we niet”.
Ik heb eigenlijk niets langs de weg zien liggen.

Geschreven door Op-fietse