Ik heb goed geslapen op het uitklapbed. Ik moest er wel een keer uit vannacht en hoorde mevrouw gevaarlijk hoesten. Ik dacht: “Het zal mij toch niet gebeuren ?”
Gelukkig was ze er ‘s morgens nog en had ze een goed ontbijt neergezet.

Voor het ontbijt hang ik eerst alles weer op en aan mijn fiets en maakt mevrouw een foto van me. Ze heeft gisteren een gastenboek laten zien waar iedereen wat in kan schrijven en waar foto’s van de gasten zijn geplakt. Ook ik schrijf natuurlijk iets in het gastenboek.

Ze vertelde mij dat ze niet goed geslapen had, zich niet lekker voelde en tot haar schrik ziet ze ook nog dat ze deze ochtend met de auto naar de APK moet.
Op een gegeven moment maakt ze rare bewegingen en begint ze te steunen.
“Dan zal dit wel het moment zijn om 112 te bellen”, denk ik.
Ze staat in een hele rare houding.
Blijkt dat de kat aan haar jurk hangt. Of ik even kan helpen deze eruit te halen ? Nu heb ik ook geen zin om door de kat te worden gepakt, dus ik schud wat aan haar jurk. Één poot laat los, maar al snel heeft ze deze ook weer vastgezet in de jurk. Na nog wat geschud laat ze weer een poot los en weet mevrouw zelf de kat te pakken. Ze legt hem achter mij op een plank. Als de kat dan naar mij begint uit te halen wordt het tijd deze buiten te zetten.
En dan moet ik nog eten !

Tijdens het ontbijt hebben we het over het begin van het einde der tijden en meer van dat soort gezellige praat. Maar ook hoor ik nog wat historische feiten waar ik niet van wist. Zo leer ik elke dag weer wat bij.
Ik ben, al met al, goed verzorgd en ga weer op pad, maar niet voordat ze mij een brief heeft meegeven, met wat wensen en goede raad.

Ik zag vanochtend het weerbericht en er komen zonnige dagen aan. Ik merk er nog niet veel van. Voordat ik weg ging had het al geregend en ik ben nog geen half uur op pad of het begint weer. Ik kan op tijd schuilen tussen de landbouwwerktuigen onder een afdak bij een boerenschuur.

Men is langs de Maas overal bezig deze meer ruimte te geven. Nu heeft de Maas deze ruimte ook wel genomen de afgelopen tijd.

Ik kom nog langs een gouden standbeeld van Chel Savelkoul, de troubadour van het Maasland. Wie kent hem niet ?

In Thorn, bekend om de witte huizen, neem ik weer een rustpauze. Daarna kan het jasje uit en wordt het beter weer.

Voor Stramproy staat een oud mannetje door een gat van de schutting bij een huis te kijken. Blijkt er een hele volière achter te zitten met bijzondere vogels. Onder andere Ibissen.
“Dië man moet wel une kapitalist zijn”, zegt hij. “Eerst un huis afbreken, un nieuw huis bouwen en dan nu die vögels”.
“Hij zal de Staatsloterij wel gewonnen hebben”, zeg ik.
“Ik wit wel dat ie vieftig Polen an ‘t werk heeft. Die moeten kippen vangen enzo”.
Ik fiets met hem mee om aan de achterkant te kijken en daar zitten, of beter gezegd staan, ooievaars en kraanvogels.
In hokken zitten er ook nog andere bijzondere vogels.

Ik fiets onder Weert en Budel door naar Gastel. Naar camping Gravenkasteel. De eigenaars zijn er niet, maar iemand wijst me het tentenveld.
Het is werkelijk een prachtig verzorgde kleine camping.
Achter mijn tentplek scharrelen wat kippen en lopen twee Alpaca’s (achter een hek).
Later arriveren er nog twee andere fietsers.
Om 19:00 komen er zeker wel 15 campingasten bijeen om jeu de boules te spelen. Ik heb niet meegedaan, want voordat je dan aan de beurt bent ! Bovendien lagen mijn ballen thuis.

Geschreven door Op-fietse