Bewolkt, zonniger, onweer, regen, plensbui, regen, bewolkt
Ik ben gisterenavond nog aan het klussen geweest. Toen ik het gordijn dichttrok kwam de hele gordijnroede naar beneden. Zelfs staande op een stoel kon ik er net niet bij. Met behulp van een klerenhangertje en op mijn tenen staand op een stoel lukte het me alles weer op zijn plaats te krijgen.
Er staat een ontbijtbuffet klaar. Wat opvalt is dat ze oploskoffie hebben in plaats van verse, maar verder is alles te krijgen.
Om 9.00 op weg naar Pszczew. Zie dat maar eens uit te spreken !
Het is deze morgen droog maar nog wel bewolkt.
Eerst naar Lubniewice als eerste grotere plaats. De laatste kilometers hier naar toe gaan lekker naar beneden. De plaats ligt met wat meren in een dal.
Ik neem koffie bij een koffiekarretje en kan zowaar weer eens gewoon met iemand praten, al is het Engels. De man van de koffie is eigenlijk leraar op een school voor lichamelijk- en geestelijk gehandicapten. Nu in de vakantietijd helpt hij zijn familie hiermee.
En dan kom je al verder fietsend door een dorp, met tien vervallen huizen en dito kerk, een kinderspeelplaats tegen. Een glijbaan, wip en schommel. Geheel door Europa gesubsidieerd. Geen kip, kind of loslopende hond te zien, maar wel een kinderspeelplaats. Er moet dus ergens een ambtenaar zijn die, weloverwogen en geheel integer, een stempel en handtekening gezet heeft voor realisatie van dit “project”.
De weg van Pieski naar Międzrzecz is aan de rechterkant (daar waar je dus fietst) erg slecht. Het verkeer neemt ook toe naarmate je dichter bij de grotere plaats komt. Bij Jagielnik is er gelukkig weer een fietspad.
Om 13.00 ben ik in Międzyrzecz. Net op tijd om te schuilen voor een bui onder een parasol van een Grieks restaurant. Daar ga ik dan ook maar even naar binnen om wat te eten.
Het landschap is glooiend. Afwisselend bossen en korenvelden. Lijkt wel op delen van Duitsland en Frankrijk. Vooral de bermen lijken op die van Frankrijk. Ook hier gooien ze alle troep vanuit de auto de berm in.
Vlak voor Pszczew begint het te regenen en te onweren. Even schuilen onder bomen, maar toch, ondanks de regen, maar verder fietsen tot het dorp. De kerk staat open. Dat zie je hier normaal niet. Er is een man iets aan het restaureren. Ik vraag naar een hotel of pension. “Nie hotel”. Dat zal wel nee betekenen.
Als ik het even verder vraag wordt dat bevestigd. Er is, behalve de camping, geen overnachtingsplek. Dan moet ik verder, maar er dreigt nog steeds onweer.
Ik drink in een café, wat helemaal vol zit, koffie en, omdat het met bakken uit de hemel komt, nog maar een cola, wachtend op drogere tijden.
Anderhalf uur wachten op droog en beter weer. Als het wat minder regent trek ik voor het eerst mijn regenjack aan en gok ik het erop. Ik neem de weg, welke als mooiste is aangegeven in het boekje. Wel 8 km langer. Het zou mooi geasfalteerd moeten zijn. Dat klopt. Tot het eerste dorp.
Verderop is het een doorgaande weg met veel verkeer met mensen die haast hebben thuis te komen. Het regent slechts licht. Maar ik word toch nat door mijn regenjas. Aan de binnenkant.
Na 85 km fietsen kom ik om 18.30 bij een hotel aan bij Gorzyń. Het is eigenlijk een motel langs een doorgaande weg. Ze verstaan geen Duits en geen Engels. Het lukt me, met gebarentaal, toch een kamer te boeken.
Ik krijg een kamersleutel zonder nummer. Ik vraag welk nummer het is en ze zegt zerozero en schrijft dat ook op 00. Ik op zoek naar kamer zerozero. Niet te vinden. Ik weer terug. Zij meelopen naar kamer nummer 8. Twee nullen op elkaar. Hoe kan ik zo dom zijn om dat niet te begrijpen !
Het ziet er redelijk uit.
Mijn fiets kan binnen staan in een berghok.
Geschreven door Op-fietse