Vroeg op, maar later weg dan gepland. Eerst nog een ontbijt met koffie, jus d'orange en toast met jam.
Ik spreek voor het eerst Nederlandse wandelaars. Ze lopen uiteindelijk maar twee weken vanaf de Pyreneeën.
Als ik aan mijn ontbijt zit, zie ik een man zitten die gisterenmiddag heel erg dronken door de straat liep. Hij kon toen bijna niet op zijn benen staan. Dat viel op. Hij heeft nu ook een rugzak bij zich en zit, om 8.00 uur, al aan een halve liter bier. En zijn partner ook. Zeker last van nadorst !
Ik rij Puente la Reina via de oude pelgrimsbrug uit, maar neem een afslag te ver op de eerste rotonde. Na 400 meter bergop fietsen denk ik: "hier klopt iets niet". Zo'n mooi geasfalteerde brede weg, waar auto's je voorbij scheuren. Bleek dat ik de snelweg A12 (die kennen ze hier ook) aan het opfietsen was. Maar weer gauw omgekeerd en de oude hoofdweg richting Logroño genomen. Deze was wel lekker rustig.
Na Estella kom je langs een oud klooster, Monasterio de Irache, met een bodega ervoor. Het klooster is dicht. Bij de bodega is een museum en kan je een stempel halen.
Wie zit daar binnen aan de koffie ? De man van de camping in Oloron. Maar dit is de laatste keer dat ik hem tegen kom, want hij gaat terug naar Pamplona. We nemen nog wat mooie adressen door om te overnachten.
En mooie verhalen.
Hoe hij de eerste keer op een Batavus met drie versnellingen naar Santiago is gefietst. Hij was toen 55. Nu 80. En nu gewoon nog met de tent op vakantie.
Of hoe een fietsenmaker niet de goede maat stalen spaken had (te klein), en er net zo lang op sloeg dat hij een paar millimeter langer werd.
Ik kan het nog sterker vertellen.
Achter de Bodega kan je water en wijn tappen. Ik neem een slok wijn, maar vul de bidon toch maar met water.
Als ik verder fiets begint het wat te regenen, maar het houdt gelukkig snel op. Kilometers verder is de straat goed nat, dus die bui ben ik mooi misgelopen. Ik hoor overigens steeds onweer in de buurt.
In Los Arcos kijk ik even rond en ga ik voor de verandering een kerk in. Deze is werkelijk helemaal overdadig versiert met bladgoud ! Er zit een vrouw bij een tafeltje, maar ik mag zelf een stempel zetten. Je mag er niet fotograferen, maar ik druk per ongeluk op de knop.
Viana is ook een mooi plaatsje, met smalle straatjes, maar vlak ervoor zijn ze een hele nieuwbouwwijk in/uit de grond aan het stampen. Allemaal dezelfde huizen en geen enkele variatie (alleen het huisnummer).
Om 16.00 fiets ik Logroño binnen en fiets wat door het oude centrum. De kathedraal is dicht. Het begint te regenen en ik zoek de VVV. Ik was van plan de camping te nemen, maar er is nog meer regen en onweer voorspeld. Een goedkope kamer lijkt me nu beter. Met tien man op zaal in een albergue heb ik even geen zin in.
Ze hebben een adres en gaan bellen. Vol. Een ander adres, en ja hoor een kamer in de C/ San Juan, een zijstraatje bij de kathedraal, bij pensión Sebastián.
Ik moet op de eerste verdieping bellen. Na vijf minuten komt er een dame naar beneden. De kamer is op de derde verdieping. Zonder lift. Eerst de fiets afladen en de bagage naar de eerste verdieping. Vervolgens de fiets naar boven tillen naar de eerste verdieping, waar hij in een rommelkamer mag staan. Goed geregeld. Vervolgens de bagage naar de kamer op de derde verdieping.
Pff. Even zitten.
Dan douchen en in een kleine wastafel de kleren uitspoelen. Benieuwd of ze morgen droog zijn.
Ik mag morgen pas na, op zijn vroegst, 8.30 vertrekken, liever 9.00 uur. Ze wil waarschijnlijk uitslapen.
Om 19.00 wordt het tijd om wat in het centrum te lopen. Het is gelukkig droog geworden. De kathedraal is nu wel open. Ook de kerken hebben siësta blijkbaar.
Omdat de bediening in een café op zich laat wachten met café con leche, ga ik maar aan de cerveza. De glazen worden gekoeld bewaard. Vervolgens wordt het bier erin getapt en daarna pas een laagje schuim. En dat voor weinig. Kom daar maar eens om in Nederland, waar je halve glas vol schuim zit.
Om 20.45 ga ik naar een Italiaans restaurant, welke ik eerder heb gezien. Eindelijk. Ik ben de enige klant.
Ach, het is nog vroeg. Ik ben benieuwd hoe de Spanjaarden naar de Hollanders kijken op de Spaanse camping als die om 18.00 achter de aardappels zitten.
De 50/60's muziek komt bijna niet boven de airco uit.
Als de serveerster, van een jaar of twintig, het voorgerecht komt brengen. Kijkt ze me streng aan, tikt met het mes op de rand van het pannetje, en zegt "no touch, very hot".
Het was overigens heerlijk (en zout).
Het was vandaag wel weer een bergetappe met colletjes van de derde categorie. Zonder zon, maar wel redelijke temperatuur, was het wel te doen. Blik op oneindig en het landschap, en denken aan de afdaling die erna komt. Overigens was het met het overige verkeer wel rustig. Als je stilstond en de rijwind, of mijn eigen gehijg niet hoorde, was het heel stil.
Daarnaast steeds meer wandelpelgrims gezien. Veel Aziaten.
Ik heb maar één fietspelgrim gezien, die in zijn blote bast zat uit te rusten op een bankje halverwege een heuvel. Holla!
Geschreven door Op-fietse