Dag 17 Holtheme - Overdinkel

Als ik bij het opstaan buienradar check zie ik dat er binnen een half uur een heel buiengebied gaat overtrekken en pak ik alles snel in. En dat was niet voor niets, want er komt aardig wat hemelwater naar beneden, met de nodige wind. Ik kan gelukkig schuilen in een aparte ruimte.

Als het weer droog is vertrek ik. Het was een mooie plek om te verblijven. Een heerlijk rustige en schone camping

Als ik in Kloosterhaar ben bel ik, voor de laatst gesloten dorpswinkel, gezien de weersverwachting, een Vrienden op de Fiets adres voor vanavond. Wel laat, maar ze hebben gelukkig nog plaats.

Net voor Vasse haalt een echtpaar me in. De man blijft naast me fietsen en begint te kletsen. De vrouw fietst door. Die kent haar man waarschijnlijk al wat langer. Ik vraag of er iets is om koffie te drinken. Er is veel dicht.
De man zou familie van Gert Jacobs, de wielrenner, kunnen zijn. Lijkt hij op en praat ook zo. Maar dat was een Drent en ik ben nu in Overijssel. Verwarrend.
Wij blijven kletsen op de hoek van de kruising en staan alle afslaande auto’s in de weg.
Hij zegt dat het droog blijft. Hij heeft buienradar gecheckt en zijn vrouw heeft net buiten de was opgehangen.
Ze wonen net over de grens in Duitsland en hij vertelt over zijn camperreizen.
Het gaat nu toch wel wat regenen. Waar hij mij naar toe stuurt voor koffie (tante Sien) is dicht. Ik schuil even voor de ingang. Als ik terugfiets zie ik dat er iets anders wel open is.
Na Vasse ga ik richting Ootmarsum, waar ik na 40 km aankom. Ook hier gaat het even stevig regenen, maar ik kan schuilen onder een boom. Tijdens zo’n bui gaat het plotseling ook heel hard waaien.

De route na Ootmarsum gaat weer vlak naast en over de grens. Zelfs via een rare punt Noordoostelijk.
Ik fiets een heel deel over een grensfietspad en kom nog een herbouwde commiezenhut tegen. Die zijn tot in de 70’er jaren van de vorige eeuw nog gebruikt als schuilhut door douanebeambten bij controles.
En dan zit ik zomaar bij Nordhorn in Duitsland, waar een grote stoel de aandacht trekt. Dat zal ook wel de bedoeling zijn, naar wij dachten.

Uiteindelijk fiets ik via het Lutterzand en Losser naar het overnachtingsadres in Overdinkel. Na wat zoeken naar het juiste huisnummer, wordt ik vriendelijk ontvangen en zitten we al snel aan de koffie over van alles en nog wat te kletsen.
De ruimte is een voormalige duiventil boven een schuur en heeft alles wat er moet zijn. Ook weer een televisie, welke ik niet aan de praat krijg.

Ik ga bij Antonio, iets verderop in de straat, een pizza eten. Toch wel bijzonder om in een restaurant, wat op afhalen gericht is en toevallig ook nog wat tafels heeft staan, te eten. Ik keek ook wel even vreemd op toen er gevraagd werd of ik een glas bij het drinken wilde wat ik wat ik besteld had.

Dag 18 Overdinkel - Winterswijk

Na het prima ontbijt, vertrek ik weer.
Ik bezoek eerst nog even de plaatselijke supermarkt. Daar trekt mijn fiets de aandacht en maak ik een praatje met iemand die in Utrecht geboren blijkt te zijn, maar uitstekend Twents praat. Hij ook al veertig joar weg ut Utrecht en vertelt in twee minuten het hoe en waarom en geeft een overzicht van waar hij allemaal gewerkt heeft.
Met al deze informatie, die ik eerst even moet verwerken, begin ik mijn dag

Ik fiets via kruip- en sluipdoor weggetjes naar en door Gronau en Glanerbrug. Daarna steek ik onder Haaksbergen door via het Haaksbergerveen, wat een mooi en rustig natuurgebied is met varens van wel twee meter hoog. De paarse hei staat mooi in bloei.

Ik kom langs het Zwillbrocker Venn. Het is de derde keer dat ik er langskom. De vorige twee keer waren ze er niet, maar nu waren de flamingo’s toch echt te zien. Op de foto zijn het wat onduidelijke witte/roze puntjes, maar met de verrekijker in de kijkhut waren ze goed te zien.

Ik fiets met een grote boog om Winterswijk heen.
Het dreigt te gaan regenen en hier en daar is de straat al nat. Na 70 km begint het toch weer echt licht te regenen en er staat er een harde wind tegen. Ik ben het helemaal zat. Ik ga een camping opzoeken. Plots zie ik rechts camping Rotmanshoeve. Die heeft nog een plekje. Eerst wachten tot het droog wordt. Dat kan bij de ingang waar een aantal stoelen en een tafel overdekt staan. Het is dan 15:15. Het gaat steeds harder regenen. Buienradar geeft aan dat het tot 20:00 regent en dat het alleen maar meer wordt.
Ik vraag of de trekkershut op de camping nog beschikbaar is. Helaas, bezet. Ik bel een Vrienden op de Fiets adres, maar die is al bezet. Bij de tweede poging heb ik meer geluk en deze heeft nog plek en is maar 1,5 kilometer verder. Het is een mooie kamer in een groot huis/boerderij. Het is dan inmiddels 17:00.
Ik heb geen zin om nog in de regen voor eten op pad te gaan en maak op het terras bij de tuin een blikje ravioli warm.

Geschreven door Op-fietse