Ook deze ochtend duurt het even voordat de zon zich door de nevel laat zien.
Ik kook en tik een eitje. Eet een warm broodje van de buren en geniet van hun koffie. Ik eet nog wat eigen bolletjes, wat geen bolletjes meer zijn, omdat ze geplet zijn in de fietstas.
Daarna ga ik goedgepet op pad voor de op één na laatste dag.
Camping Heidehof in Wellerlooi was een mooie camping, en het was goed geregeld met Corona.

Na 3 km stop ik alweer om foto’s te maken van de mooie omgeving. Nat gebied met vogels. Drie keer raden. Ganzen.
Na 9 km ben ik pas weer bij de route, dus de camping lag verder weg dan ik dacht.

Ik fiets richting Well, waarin in een kapel gratis geweid paaswater te krijgen is. Gratis, dus er is niets meer. Nu is Pasen ook al even geleden.

Bij Well zie ik bij een obstakel op het fietspad een klein olifantenpaadje.
Een ambtenaar, met in zijn takenpakket het bedenken, plannen, begroten en realiseren van obstakels op fietspaden, is hier waarschijnlijk maanden druk mee geweest om achter zijn bureau ervoor te zorgen dat juist op deze plek dit obstakel geplaatst zou worden. De ambtenaar in kwestie is waarschijnlijk nooit op de plaats van het object een kijkje gaan nemen.
Omdat alle medewerkers van de gemeente, die voorheen dit soort objecten hebben geplaatst, zijn ontslagen is de opdracht extern uitgezet. Men heeft waarschijnlijk met een man of drie deze klus in twee dagen afgerond.
En niemand vraagt zich af of dit wel zin heeft.

De pont bij Afferden vaart net weg. Er arriveert een groep wielrenners van een zekere leeftijd in te strakke pakjes. Ze staan (te) dicht op elkaar.
Ik vraag of ze één grote familie zijn.
“Gelukkig niet”, krijg ik te horen. Ze begrijpen niet wat ik bedoel. Laat maar.
Dit bedoelt Diederik Ebbinge in het onvolprezen programma Zomerpromenade waarschijnlijk met:”pas op voor wielrenners”. Waarvan akte.

Ik fiets verder en kom langs de weg witte kruizen met namen erop tegen. Even verderop weer en er staan fietsers bij. Blijkt het een onderdeel te zijn van een fietsroute in het kader van 75 jaar vrijheid.

Om 13:00 beland ik na 40 kilometer bij Ons Moe in Oploo (Ploë), met molen en een kerk met aparte spits, voor koffie.
Ik bel de camping bij Batenburg, welke ik bedacht had, maar deze ontvangt alleen grote groepen. Dus.
Een camping iets dichterbij in Escharen bij Grave heeft wel plaats. Dan wordt dat de bestemming vandaag en morgen wat meer kilometers.

Ik fiets verder over de hei, welke nu in bloei staat, bij St. Anthonis. Mooi.
Aan de paddenstoelen zie ik dat de herfst al is begonnen.

Om 16:15 kom ik aan bij de camping in Escharen. Ook hier ben ik eerder geweest toen ik met Michel naar Keulen heen en weer ben gefietst.
Het staat ook weer redelijk vol. Ik zoek een plekje en zet alles voor de laatste nacht deze zomer nog één keer op.

Geschreven door Op-fietse