Bewolkt, droog, niet koud

Gisteren vroeg ik aan een man of het droog zou blijven. Hij dacht van wel. Ik vond hem verdacht veel op Jan Pelleboer lijken.
Het begon om 23.00 uur te regenen tot 8.00 uur !
Het is geen camping om nog langer te blijven, dus als het stopt met regenen pak ik gauw alles in.
De was die ik gisteren te drogen had gehangen is natuurlijk weer zeiknat. Die stop ik maar in een vuilniszak. Wel weer extra gewicht.

In Gorgast is een heel klein winkeltje met twee bananen, drie appels, twee half brood, een paar blikken en veel kratten bier. Er zit een man achter de kassa en ik vraag of hij kleine broodjes heeft. Die heeft hij niet, maar hij wijst me naar een slagerij, welke ook broodjes verkoopt. Daar beleggen ze wat broodjes en ze hebben zelfs koffie voor mij.

Om 10.00 alles op en op pad naar de Poolse grens.

Bij de grens is geen controle. Ik kijk nog even bij de oude vesting van Kostrzyn, maar daar is weinig van over.
Vlak na de grens kan er geld gewisseld worden. Ik vraag twee Duitsers op een tandem, die daar ook mee bezig zijn, waar ze naar toe gaan. Fietsen langs de Oder in zuidelijke richting.
Ze weten al waar ik vandaan kom. “Kan je dat zien dan ?”. “Nee, dat kunnen we horen”.
Dan heeft frater Brouwer niet goed zijn best gedaan om ons vlekkeloos Duits te laten praten !

Het eerste stuk in Polen fiets ik langs een drukke weg zonder fietspad. Op de witte streep. En naast die streep is de berm. Niet fijn. Zeker niet als je dan een kruis bij een boom ziet staan. Ik heb mijn veiligheidsvest aan, helm op, mijn lamp aan en heb een schietgebedje gedaan.
Als de route afbuigt, staat er een uitkijktoren. Daar ben ik even bovenop wezen uitkijken. Over moerassen van de Oder.

Als ik de route vervolg is er eerst wel een fietspad langs de weg, maar dat houdt bij het eerste dorp op. Het is verder een erg rustige weg.

Ik heb in Polen een extra attribuut bij me. Een tak. Tegen loslopende honden. In twee dorpen heb ik er mee moeten zwaaien. Ik weet niet of het geholpen heeft, maar ze liepen in ieder geval niet verder met me mee.

Osno Lubuskie is een wat grotere plaats. Ik haal wat boodschappen in een supermarkt om zo aan de zloty’s te wennen. Verderop een koffie.

Als ik Sulęcin, de geplande eindplaats van vandaag, binnenfiets bekijk ik eerst de weerapp. Er is hier een camping in de buurt, maar ook mogelijkheid van een kamer. Er wordt voor vannacht, maar ook voor morgen, weer regen voorspeld.
Laat ik eerst eens kijken wat een kamer kost. In hotel Hetman staat een jong meisje die mij gelukkig in het Engels te woord kan staan. En ja, ze heeft een kamer. 130 zloty inclusief ontbijt. Mijn fiets kan in de eetzaal, want die wordt vandaag toch niet gebruikt.
De kamer ruikt wat muf. Raam open en alle natte was op elke haak en deurklink opgehangen die beschikbaar was en de verwarming
in de badkamer aan om de kleren droog te krijgen.

De route was overigens vanaf de drukke weg wel weer heuvelachtiger. Het is gelukkig droog gebleven, al was het wel behoorlijk bewolkt vandaag.

Het is hier in Polen toch wel wennen. Geen andere (vakantie) fietsers, erg stil op de wegen, andere valuta, loslopende honden en een taal waar ik niet mee uit de voeten kan.

Geschreven door Op-fietse