De zon laat zich zien en voelen deze morgen.

Van Landgraaf fiets ik naar Rimburg. Ik had er nog nooit van gehoord, maar het is een leuk dorpje, mooi gelegen aan de rivier de Worm. Dit is ook de grensrivier.
Ik fiets een deel door Duitsland. Men is bezig aan het bospad met een zware machine. Het is afgezet, maar ik mag er gelukkig langs.

Ik moet ook een fietspad nemen achter Rolduc, met een gemiddelde stijging van 8% en een maximum van 16%. Ik ben maar even gaan lopen.

Bij Kerkrade en Herzogenrath fiets ik met links geparkeerde auto’s met witte nummerplaten en rechts geparkeerde auto’s met gele nummerplaten (gelukkig niet meer die lelijke blauwe).

Bij Bocholt hou ik een even-bijkomen-stop met koffie en vlaai bij Hoeve Scholtissenhof met een mooi terras op de binnenplaats van de hoeve. En de vlaaipunt is gelijk aan een maaltijd.

Het is wel een dag van klimmen. En dat valt me zwaar. Ik ben na 36 km in Vaals, maar moet dan de berg nog op naar het 3 landenpunt en de top van de hoogste berg van Nederland. Ik stop af en toe, waar ik me niks voor schaam met mijn volbepakte fiets, als ik zie hoeveel moeite de wielrenners ook hebben. Ze kunnen het niet waarderen als ik ze naroep: “beetje doorfietsen jongens !”

Na de Vaalserberg, waar het een drukte van belang is (lawaai en patatlucht) is het na honderd meter weer stil als ik een bergpad afhobbel, wat eigenlijk geen fietspad is.

Ik vervolg de route en vraag bij een huis of ze water hebben. Dat hebben ze, en ze vragen: “Ga je die kant op ? Alle fietsers komen weer terug !”
Maar ik ben toch doorgefietst, een stukje. De rest heb ik gelopen ….

Als ik weer op de verharde weg kom, volg ik deze richting Epen. Nog steeds veel klimmen en dalen. Wel een mooie omgeving. Het is een drukte van belang met auto’s, wielrenners en ook veel motoren, die door verdekt opgestelde agenten op de bon worden geslingerd.
Bij Buitenlust, wat mooi gelegen is met uitzicht over het dal, stop ik voor een versnapering.
Ik ben eigenlijk wel aan het eind van mijn latijn en zoek een camping in de buurt.
Er zijn er genoeg en ik kies voor een kleine camping in het gehucht Camerig, wat hemelsbreed een paar honderd meter van Buitenlust ligt.
De camping heet Gene Zijde, wat op zich wel een bijzondere naam is. Ik voel me vandaag na alle klimkilometers in ieder geval meer dood dan levend en heb een uurtje nodig om bij te komen.
Als ik bij de camping aankom is de boer zijn koeienstal aan het vegen en zegt dat hij me het mooiste plekje van de camping geeft.
Het is inderdaad wel een mooi plekje.
Je kijkt over het Geuldal uit als je eerst over daken van de koeienstal kijkt.
Maar ik heb niets te klagen. Het is inderdaad een mooi rustig plekje en de camping heeft mooi schoon en nieuw sanitair.

Er wordt regen verwacht en dat komt uit. Het gaat om een uur of 9:00 regenen tot …. dat heb ik niet meer meegemaakt, want toen was ik aan gene zijde.

Geschreven door Op-fietse