Het heeft vannacht aardig geregend, maar heb er niet zoveel van gemerkt. Een stuk oostelijker was er echt noodweer. Ik zie beelden langskomen van straten die hoog onder water staan.

Ik had gisteren nog het ontbijtbuffet besteld, nadat ik geïnformeerd had of het niet een petite dejeuner zou zijn. Het is inderdaad een ‘all you can eat buffet’. Ik heb mijn best gedaan, maar op een keer moet je toch echt weer weg.

Ik pomp de voorband nog extra op en stort mij vervolgens, onder een bewolkte hemel, in het ochtendverkeer van Arles.
Ik wordt daar een ‘peux nerveuse’ van, van dat gestress op de weg, en alle herrie. Maar goed, ik moet toch verder.
Bovendien lijken de wegen in Arles op die in Italië. Ze hebben gewoon het asfalt met stukken aan elkaar geplakt en om de gaten heen gelegd.
Ik ben blij dat het na Pont-de-Crau wat rustiger wordt.

Ik ben na 15 kilometer in Fontvieille.
Ik herken er alles nog. Alsof ik er gisteren nog was, maar het is al meer dan 10 jaar geleden. Het kruispunt, het pleintje voor de kerk, de kerk zelf, de winkel. Naar Fontvieille toe kom ik nog langs de molen van Daudet, maar die had ik dus ook al eerder gezien en laat ik rechts liggen.

In Mallaine stop ik voor koffie op het kleine plein met horeca. Ziet er leuk uit.
De zon komt op. Achter. De wind ook. Voor.

Voor Avignon wordt het drukker en de brug over de Durance is ook geen onverdeeld genoegen om erover heen te rijden (stoep).
Avignon kom ik aardig door. Er liggen op sommige wegen hele fietsstroken.
Toch elke keer weer een bijzondere ervaring om met je volgepakte fiets door zo’n stad te rijden tussen de toeristen en de locals door de smalle straatjes.
En dan sta je ineens buiten de stadsmuren en sta je voor de brug over de Rhône en de ‘pont d’Avignon’. De halve brug die de Rhône insteekt.

Na Avignon kan ik via de Via Rhôna verder. Er staat een bord richting Orange. Ik neem dus niet de route die ik van plan was, maar kruis die vlak voor Orange wel weer.
Het is een mooi aangelegd fietspad en alles is goed aangegeven.
Er zijn alleen geen plaatsen om water te tappen. Ook geen horeca onderweg.
In Caderousse is het stil en zijn terrassen gesloten, maar is nog wel een supermarkt open.

Ik fiets door naar Orange.
Camping Manon zou permanent gesloten zijn, maar de camping heeft blijkbaar een andere naam gekregen volgens mij: camping du Lavandin. Gelukkig maar, want ik vind dat ik genoeg gefietst heb vandaag. Best een aardig fietsdagje en mijn band is nog vol gebleven. Dat is dan ook wel weer een geruststelling.

Muziek van de dag:
Avignon - This beautiful mess

Totaal 1788 km 10004 hm

Geschreven door Op-fietse