De camping kostte 7,80 € en dan mag je ook niet veel verwachten. Dat klopte.
Om 9:00 fiets ik bij de Aldi weg, die vlakbij camping is, en begint het te regenen.
Ik zoek een boom op.
Even later zit ik weer op de fiets op het fietspad langs de Maas.

Voorbij Chooz ga ik over een stukje gewone weg. Daarna weer over een fietspad heuvelachtig in het bos. Dat betekent in een afdaling aanzetten voor de volgende bult en die dan net niet halen.

Het fietspad gaat verder langs de Maas en ik kan niets anders zeggen, dan dat het een mooi fietspad is. Het is er overigens heel stil. Ook geen andere fietsers.
Maar wel twee ezels. Met twee mensen erbij. Dat maak je ook niet dagelijks mee. Ik niet in ieder geval.

Om 11:00 ben ik toe aan koffie en dat neem ik in Vireux-Molhain. In bar l’embuscade. Er zitten aardig wat mensen. Komt er een man binnen die iedereen een hand geeft. Ook mij. Bijzonder. Je verwacht het niet hè.
Ik neem koffie, en nog maar één, terwijl de andere mensen hun lottoformulieren invullen, loten kopen, krasloten openkrassen en meer van die dingen. Ze kunnen het geld ook gewoon aan mij geven, maar dat komt niet in ze op. Hebzucht is wat hen drijft.

Na elke bocht in de Maas weer een verrassing wat er weer achter ligt. Afwisselend, maar toch weer hetzelfde.
Maar een viswedstrijd kom je niet overal tegen. Allemaal oude mannen, en één kleinzoon. Die moest waarschijnlijk mee van opa.
Vissen (pesten) is aan mij niet besteed.

Ik voelde al een tijdje een raar plekje aan mijn linkervoet. Ik denk dat ik gestoken ben en last heb van de bult. Op een gegeven moment lijkt het of er iets prikt. Ik stop en onderzoek. De diagnose is dat een teek zich een weg onder de nagel van mijn kleine teen aan het zoeken is.
Ik heb hem ter plekke operatief verwijderd en hoop dat het hier bij blijft.

Bij Revin is er een tunnel met een kanaal onder het spoor door om een doorsteek in de Maas te maken.

Voor Monthermé begint het te regenen. Ik schuil wat en fiets toch in de miezerregen verder.
Als ik in Monthermé ben neem ik iets te eten en te drinken en barst er een fikse bui los. Ik kan schuilen, al zitter er wel wat gaatjes in het luifel bij de snackbar. Een kwestie van een goede plek kiezen om droog te blijven.
Volgens de weerapps blijft het regenen, dus moet ik een alternatief voor de geplande camping zoeken. Bij de plaats waar ik ben, zit een VOF adres. Helaas vol. In Charleville-Mézières zit een adres wat nog wel plek heeft. Alleen moet ik dan nog 25 kilometer door de regen fietsen. Ik trek mijn stoute schoenen aan en mijn regenpak en ga met blik op oneindig het laatste stuk door de regen fietsen. Ik heb weinig van het landschap gezien.
Op school heb ik geleerd dat de Maas een regenrivier is. Ik weet nu dat dat klopt.

Mijnheer staat me al op te wachten bij zijn grote huis. Hij leidt me rond en hij laat me achter. Hij slaapt ergens anders en vertrouwd me het huis toe.
Na de douche te voet door de regen naar Place Ducal om wat te eten. Het wordt een pizza en een halve liter bier om hem weg te spoelen. Place Ducal ligt er in de regen ook troosteloos bij, maar er zitten toch veel mensen op de terrassen onder de galerijen.

Ik zie ook nog een bijzondere scene, waarbij een pizza van het bord afglijdt wat de serveerster vasthoudt. Je moet natuurlijk wel een duim erin zetten als je hem serveert, anders krijg je dit !
Ik vond het wel een grappig gezicht.

Muziek van de dag:
It’s raining - Irma Thomas

Totaal 394 km 707hm

Geschreven door Op-fietse