Ik ben redelijk vroeg wakker. Er loopt een Franciscaner monnik in het toiletgebouw. Lijkt me een heel gedoe met zo’n pij. Ik loop rond in mijn onderbroek.
Om 8:15 ben ik ingepakt en de fiets opgeladen, maar er is een ontbijtbuffet. Dat lijkt me wel wat. Het is genoeg voor mij om de dag te beginnen, maar rij pas om 9:15 weg.

Assisi wil ik volgende week nog bezoeken als ik op de terugweg ben om de bus naar huis bij Tuoro te nemen. Hoe ik dat ga doen weet ik nog niet.

Ik ga verder met de route en kom langs Santa Maria Delhi Angeli. Daar staat een enorme basiliek. Deze is over een kleine kapel heen gebouwd waar Franciscus van Assisi Clara van de Orde van Clarissen (ook toevallig) haar tot bruid van Christus heeft gewijd.
Volgens mij klopt het allemaal niet met de jaartallen, want Franciscus is 1182 geboren.
Afijn. Wel een mooi verhaal allemaal.
En mooi en bijzonder in de basiliek.

Ik vraag een monnik om een stempel en hij stuurt me naar de sacristie. Dat zit een non klaar. Clara.
“Ah, pelegrino”
“Si”
En weer verder.

Iets verderop staat op een ongelukkige plek, tussen de wegen een beetje weggestopt, een kapelletje. Ik naar binnen.
Is een mevrouw de boel aan het fatsoeneren. Moet ook gebeuren.
Onder het Mariabeeld ligt een pop in doeken, die waarschijnlijk het ‘kindeke Jesus’ moet voorstellen. Ze haalt hem weg en legt hem op het altaar. Waarschijnlijk om de luier te verschonen. Ze ziet dat ik foto’s maak en legt de bambino weer even terug. Grazie.
Het kapelletje is wel bijzonder want binnen hangen foto’s dat ook een paus er naar heeft gezwaaid. Ik zwaai er ook maar even naar. Daar wordt alleen geen foto van genomen en het is niet zo druk als toen de paus er was.

Ik verder. Eerst langs een stukje snelweg en daarna de rust van het platteland, wat overigens allesbehalve plat is.

Ik kom aan in Bevagna, wat een mooi plaatsje is met smalle straatjes, maar ook een plein met wat kerken.
Er zitten wat mannen op de trappen de wereldpolitiek door te nemen en komen tot de conclusie dat waar je toch niks aan kan doen je je ook niet druk over hoeft te maken.
Bij bar Centrale neem ik nog een koffie en een soort van Bossche bol(letje), maar dan anders.

Na Bevagne start het klimmen van vandaag.
Het is niet eens zo steil (max 5%), maar wel door de hitte inspannend. Waarom liggen de klimmen altijd in de zon ?
De afdaling gaat lekker. Maar had ik al gezegd dat de wegen hier verschrikkelijk slecht zijn ?

In Massa Martana is nog een kerk waar het wel koel en stil is.
Bij een bar neem ik mijn eerste Italiaanse ijsje.
Nog een paar kilometer dalen en ik ben bij een Agriturismo. Ik sta er alleen. Het sanitair is er en is voldoende en kan het ‘groeten van Max’ keurmerk doorstaan.
De man van de Agriturismo spreekt alleen Italiaans. Ik niet.
Het is nu 38 graden.
Ik laat de buitentent voor wat hij is en hoop dat het wat afkoelt vannacht.

Geschreven door Op-fietse