Ik heb prima geslapen op de zolder van dit vrijstaande nieuwbouwhuis aan de rand van de Maas in Tegelen.
Het is wat minder grijs dan gisteren.

Ik eet om 8:30, omdat de gastheer nog een grote watertank moest halen om een nieuw kippenhok van te maken. Zijn kippen hebben bloedluis, zo vertelt hij, en nu kan hij het allemaal makkelijker schoonmaken.
En dan moet ik nog eten !

Onder het eten, met een eitje van eigen kip, hebben we het nog over de wateroverlast een tijdje terug. Het huis staat 100 meter van de Maas. Er staat nog een blok voor. Men kreeg wel een evacuatie oproep via internet, maar men is niet aan de deur geweest om mensen weg te sturen. Er waren op de dijk ook geen schotten geplaatst, dus het viel klaarblijkelijk wel mee. De hele wijk was wel leeg en auto’s waren verplaatst. Hij is wel gebleven, met wat voorzorgsmaatregelen, als plastic en zand voor de deur.

Ik vertrek eerst richting Steyl, met het grote beeld op het pleintje bij de pont.
Ik fiets een stukje langs de Maas, die hier weer een rustig kabbelend riviertje is. Daarna ga ik richting grens en volg een grenspad door een bos waar ik geen mens tegenkom, maar wel de verse sporen van wilde zwijnen langs het pad zie.
Als ik weer op de verharde weg kom begint het weer te motregenen, wat voor mij een teken is om ergens binnen te schuilen met koffie en rijstevlaai. Ik heb er dan 20 km opzitten.
Ook nu geeft buienradar aan dat het droog is. Het regent toch echt, en meer dan motregen, wat ook gewoon regen is, want daar wordt je ook nat van.
Ik zie hier veel wandelaars die het Pieterpad lopen. Wat op zich niet zo vreemd is, omdat wandelaars altijd lopen.

Ik fiets door een punt van Limburg wat het Nationaal park Meinweg heet. Het is wel een omweg, maar ik volg tenslotte de grens. Het is een mooi gebied en een mooie weg, waar ik de vele kevers probeer te ontwijken die de weg over kruipen. Bijzonder, want ze kunnen ook vliegen. De kevers bedoel ik.

Bij Vlodrop-station zie ik vier mensen van de Bhagwan lopen. Daar blijft het bij.

Bij Vlodrop kruis ik de Roer en kan hier en daar zien hoe hoog het water heeft gestaan

Bij Sittard neem ik een omweg. Ik snij een stuk af, maar dat is wel historisch verantwoord. Vanochtend bij het ontbijt werd ik erop gewezen dat de weg van Koningsbosch naar Schinveld (door Selfkant) een vroegere grensweg was. Nu niet meer, omdat Nederland een eerder geannexeerd stuk land weer aan Duitsland heeft gegeven, nadat er enige druk was opgelegd en nadat Duitsland er voor betaald had. Zo gezegd, zo gedaan neem ik dus het fietspad langs de N274 naar Schinveld. Ongeveer 10 kilometer rechtdoor met langsrazende auto’s. In Schinveld aangekomen ben ik dus wel toe aan weer even een rustpauze.

Na Schinveld kom ik op de Teverener Heide terecht, wat weer in Duitsland ligt. Ik kom erachter dat ik over een wandelpad fiets. Wel weer een mooi gebied met bloeiende heide.

Daarna richting Landgraaf.
Ik kom aan op camping De Limburgerhof.
Er is ‘s avonds een barbecue, maar ik doe niet mee. Ik had net eten gekocht en dat moet ook op. Een eenpansgerecht. Wat groenten erbij en klaar. Op het zakje stond dat je er met 2-3 personen van kon eten. Dat klopt dus niet want ik heb het alleen op.

Geschreven door Op-fietse