Het is weer koud de morgen. De zon schijnt (ergens) en het nadeel van bergen is dat het even duurt voordat de zon zich echt laat zien.

Vandaag staat er weer klimmen op het programma. Daar hou ik rekening mee. Ik heb niet zoveel kilometers gepland.
Het valt me vies tegen. Dit voelt als de zwaarste dag. Op en neer. Het lijkt wel of mijn energie opraakt.

Eerst verder over het heuvelachtige fietspad langs de Biggesee naar Olpe. Jasje maar weer uit. Daarna verder en jasje weer aan. Het is toch wat winderig. Het is flink klimmen naar Blockhaus. Jasje weer uit. Een tractor, welke achter mij hangt, heeft er ook moeite mee. Daarna weer dalen natuurlijk. Jasje weer aan.
In Eckenhagen hou ik na zo’n 20 km een koffiebreak.
De dag begon met zon, maar inmiddels is het bewolkt.
Ik weer weiter. Weer dalen. Lekker, maar je bent zo snel beneden.

Als er plaatsnamen zijn die op “höhe” eindigen, dan weet je het wel. Geldt overigens ook voor plaatsen die op “thale” eindigen.

De bewolking verdwijnt en de zon laat zich zien.
Maar goed. Op naar de geplande camping bij Rösrath. Dit blijkt geen camping te zijn, maar een soort kampeervereniging met allemaal vaste gasten, die er nu niet zijn. De gebouwen die er staan zijn allemaal geschlossen. Geen mens te zien, behalve een toevallige passant, waaraan ik vraag of ik hier kan zelten. Ja, die wist het ook niet, want ze was maar een toevallige passant.
En deze camping stond nog wel aangegeven in het nieuwste boekje !

Wat nu ? De volgende optie is een camping 20 km verderop bij Keulen.
Ik ben wel niet vroeg, maar dat moet lukken. Ook om de laatste afvaart van het pontje over de Rijn nog te halen.
Dat viel even tegen. Bij Forsbach ligt de steilste heuvel tot nu toe. En ik hoop de laatste. En hij is ook niet kort. Ik stop regelmatig. Een bouwvakker langs de kant vraagt waarom ik kein Batterie heb. Ja, nu zou ik dat wel even willen, maar ook die zou oververhit raken, net als ik.

Na de heuvel weer dalen en al snel weer het bos in over een grindpad. Nu houd dat normaal wel op qua tijd, maar dit is een redelijk vlak pad en het schiet aardig op, waarna ik vanzelf weer in de bewoonde wereld kom en doorfiets naar het pontje.
Dat ligt aan de overkant. Hij ziet me staan en komt direct, nadat er een paar grote boten zijn gepasseerd, me ophalen om over te zetten. Het pontje vaart heel snel, wat ook wel nodig is om de grote boten te kunnen ontwijken. De Rijn is hier overigens best wel breed.

Na de pont over het fietspad langs de Rijn naar Rodenkirchen, bij Keulen, waar de camping ligt. Ik kom eerst nog langs allerlei roeiverenigingen waar ook gekampeerd wordt, en het is er aardig druk.
Op de camping in Rodenkirchen heb ik al eens eerder gestaan, toen ik met Michel heen en weer naar Keulen ben gefietst.
Ook hier is het nog heel druk, maar er is nog wel plek.
Alleen geen plek met elektriciteit. Ik vraag aan mensen, bij de enige Nederlandse caravan, of mijn telefoon daar aan het infuus mag.

Als ik in mijn tentje lig begint het hard te waaien en in de nacht vallen er nog wat spetters.

Op 13 september zijn er verkiezingen voor de burgemeesters van de dorpen en steden. Daar ontkom je niet aan. Overal hangen de borden met de gezichten van de te kiezen kandidaten, die er zo betrouwbaar mogelijk proberen uit te zien. Dat lukt niet altijd. Er zijn erbij aan wie ik mijn pincode niet zou toevertrouwen.
Wat mij verder opvalt is dat het allemaal degelijke Duitse namen zijn. Geen enkele naam die een niet Duitse afkomst zou kunnen betekenen. De enige diversiteit is dat je ook soms een foto van een vrouw ziet.

Geschreven door Op-fietse